Debbie - 4 (Slot)
Datum: 26-6-2020,
Categorieën:
Hetero
Auteur: Barteljoris, Bron: Opwindend
... Mijn vingers glijden uit haar kut. Ze ligt zwaar te hijgen.Ik ga terug naar boven. “Ohhhh geile vent”, zegt ze, pakt met twee handen met hoofd beet en tongzoent me. Ze moet nu zelf haar kut proeven, maar dat maakt blijkbaar niet uit. Ze streelt mijn rug en mijn schouders. “Ik ben zo geil op je, Debbie”, zeg ik zacht, “ik zou zo graag vaker met je neuken”. Ik kijk in haar ogen en zie een traantje. “Lieverd, dat gaat niet, je weet het”, zegt ze met een snikje, “ik vind het ook heerlijk met jou, maar ik hoor bij Peter”. “Ja, maar hij beft je kut niet eens”, zou ik willen zeggen, maar ik slik het in. We tongen nog even. “Ahum”, hoor ik ineens achter me. Er staan drie mannen met hun pikken in de hand. “Is dit een privéfeestje, of mogen wij haar ook nog eens neuken?”, vraagt er een. Ik weet niet wat ik moet zeggen. “Kom maar”, zegt Debbie, “maar wel met condoom”. Dat is niet tegen een dove gezegd. Meteen komt er een oudere man, van in de vijftig, over haar heen en steekt zijn pik in haar kut. Ik bedenk me ineens, dat als ze mijn vriendin zou zijn, ik dit nu niet kon waarderen, maar ik heb niks te zeggen. “Ik ga er vandoor, schatje”, zeg ik nog. Ze geeft me een handkusje.Shit, ik ben mijn slip kwijt, die ligt zeker in het donkere hoekje waar Debbie nu opnieuw wordt genomen. Ik ben een beetje verward. Wat ik voel voor Debbie, moet ik niet toelaten, het is onmogelijk dat zij en ik echt iets krijgen. Dat snap ik zelf ook wel… maar ik ben zo geil op haar. In mijn blootje loop ik naar ...
... de bar. Bianca en John zitten heftig met elkaar te vrijen, naakt, ze heeft zijn lul in haar hand en hij kneed haar tieten. Ze merken mij niet op. De barvrouw, inmiddels topless, geeft me mijn sleuteltje. Ik ga me maar aankleden en er vandoor. “Was het lekker?”, wil Monique weten, als ik mijn sleuteltje bij haar weer inlever. “Debbie is één van de vijf lekkerste meiden die ik ooit heb geneukt”, zeg ik gemeend. “Geile beer”, zegt ze. Ik kan haar geen ongelijk geven.Er gaan máánden over heen, voordat ik Debbie weer zie, ruim een half jaar. Op de Dutchgangbangs komt ze inderdaad niet meer. Ik denk nog wel eens aan haar, als ik mezelf aftrek, dat is alles. Na al die maanden moet ik bij het bedrijf zijn waar ze werkt. Ik ben opgewonden, tikje nerveus. Gelukkig… ze zit achter haar balie en er is niemand bij haar.“Hoi”, zegt ze enthousiast, als ik binnen kom. Ik vraag haar hoe het met haar gaat.“Prima”, zegt ze, “ik ben vier maanden zwanger”.Ik ben blij voor haar. Denk ik.“Zal ik je eens wat vertellen”, zegt ze zachtjes, “Bianca en Johnny zijn sinds toen bij elkaar, hoe vind je die? Wij waren erbij toen het gebeurde”.Leuk voor hen. “Ik denk nog wel eens aan jou”, zeg ik eerlijk.“Ik zal jou ook nooit vergeten, maar ik kom nu in een andere fase in mijn leven, als mama”, is toch een mooi antwoord.“Ik hoop dat je zo ontzettend gelukkig bent en blijft”, zeg ik, maar ze geeft geen direct antwoord. Daarop belt ze de persoon in het bedrijf met wie ik een afspraak heb. Als ik weg ga, zwaait ze ...