1. Omdat Dan Alles Kan 7


    Datum: 21-6-2020, Categorieën: Tieners Auteur: Jefferson, Bron: Opwindend

    Klik hier voor het vorige deel uit deze serie:Omdat Dan Alles Kan 6Romy met de trein.Vroeger had ze een hekel aan de nachttrein. Dan bleef ze nog liever thuis dan dat ze ging stappen. Akelig alleen in die stille trein, om dan vervolgens in het donker haar fiets te zoeken in een verlaten stalling en dat hele end nog in de nacht naar huis te fietsen.-En ook nu had ze met name tegen dat laatste deel aangekeken. Maar ze wilde uit. De klas ging stappen en daar moest ze bij zijn. Nog nooit had ze zoveel jongens geschuurd, en toen ze de kans kreeg even alleen te zijn met Marit, had ze die ook nog even kort kunnen zoenen. Net lang genoeg om dat levendig te houden. En dan zat je opeens met een heel ander gevoel in de trein naar huis.-Een duur geruit printje, gedrukt op uiterst strakke stof had wat gekost, maar kwam nog uit het tijdperk voordat ze er iemand voor zou afzuigen. Maar het weerstond. Ze had haar oortjes in gedaan en tevreden had ze plek genomen in een dubbeldekkerscoupe, onderin. Ze was de enige. Het was ook al zo laat. Ze keek naar het haast verlaten station en waande zich veilig om haar fantasie even de vrije loop te laten gaan. Ze bevond zich nog in een roesje. Al had ze haast geen alcohol gedronken. Dat hoefde niet meer. Andere stofjes zorgden ervoor dat ze deze roes nu ondervond. Het was een topavond geweest. Ze geilde altijd nog enorm op de aandacht van zo’n beetje elke jongen, die ze tegelijkertijd dan beheerst op afstand wist te houden. Natuurlijk had ze er al ...
    ... over gedacht hoe het zou zijn als elke jongen uit haar klas op een rijtje zou staan, en zij de een na de ander leegzoog. Daar dacht ze nu zelfs aan…-De conducteur had niet meer verwacht iemand tegen te komen. En zeker niet iemand die nog moeilijk ging doen ook. Maar Romy had haar bewijsje niet bijdehand. Die zat in haar kleine tasje, naast haar hiel. Dat wist ze wel. Maar het boeide haar niet. De conducteur zag de haast compleet blote benen van het jonge meisje en de stiletto’s die ze droeg. Ondanks dat de armen en benen van Romy zo goed als bloot waren, en ze die lekkere hakjes droeg, droop er toch een bepaalde klasse van haar af. Dat was het geld wat sprak. Maar die klasse zou ze snel vergeten, toen hij haar om haar kaartje vroeg, en ze die plots was verloren.-,,Maar wat kost een ritje dan?’’ Haar stem was meteen zwoel en met dat de oortjes uitvielen, kroop ze naar de rand van haar bankje aan het gangpad. De man had dit nog nooit meegemaakt. Hij keek even om zich heen, en twijfelde of hij het goed gehoord had. En zag hij het ook wel goed? Want dit meisje keek hem zo zwoel aan en haar hele lichaam leek zich al zo op te winden.,,Mevrouw, uw bewijs, alstublieft.’’ probeerde hij nog een keer. Romy drukte haar lippen even elkaar aan en legde haar handen op zijn knieën.,,Ik hou wel van een man in uniform.’’ legde ze er nog even dik boven op. ,,Dus zegt u maar hoe ik u bewijs kan tonen, dat ik echt deze trein moet hebben…’’ bromde ze hem ondeugend toe. Romy wilde dit weer. Voor haar ...
«123»