Openbare Bibliotheek - Sex Verhalen

Openbare Bibliotheek

Mijn internetprovider heeft de werkzaamheden keurig aangekondigd met een brief. De klus die ze aan de kabel moesten doen, kan echter wel eens de hele dag duren. Het komt me niet goed uit. Ik moet per se een paar artikelen mailen. Daarom ga ik naar de stadsbibliotheek. Het is al weer een tijd geleden dat ik in de bieb ben geweest. Vroeger stonden de computers op de tweede etage. Er is ondertussen verbouwd. In de ruime hal op de begane grond is een heus café gekomen. Er omheen, in carré, de computers. Alles modern en licht. Een computer achterin lijkt me het geschiktst. Een mooi uitzicht op de komende en vertrekkende bezoekers. Met een cappuccino naast het toetsenbord ga ik aan het werk. Een paar uurtjes zal ik wel bezig zijn. Ik bedenk me dat het eigenlijk best een aardige omgeving is. Mooi gebouw, goede koffie en een gezellige drukte. Kortom een goede werkomgeving met af en toe wat afleiding.Ik ga helemaal op in mijn werk en merk plotseling dat er iemand naast me is komen zitten. Ik kijk onopgemerkt op zijn beeldscherm. Hij is zijn hotmail aan het checken. Als ik even later weer gluur, zie ik dat hij foto’s via zijn email heeft ontvangen. Ik kan mijn ogen niet afhouden van wat ik zie. In beeld het onderlichaam van een zwarte man met een grote stijve lul. Mijn buurman scrollt naar beneden. In verschillende poses zie ik dezelfde pik. Ik kijk mijn buurman aan. Hij kijkt tegelijkertijd naar mij. “Sorry”, verontschuldig ik me betrapt. “Ik wil je niet bespioneren, maar ik kan niet ...

... ophouden te kijken”. “Geeft niet hoor, ze staan op verschillende profielen op internet, iedereen kan ze zien. Ik heb de pics naar mezelf gemaild zodat ik ze niet op een computer hoeft te bewaren. Maar, jij bent de enige die nu weet welk hoofd erbij hoort”. Ik begin met een zin maar kom niet uit mijn woorden. Mijn buurman lacht en maakt mijn zin en mijn gedachten af. “Ja, het is mijn pik. En…”. Weer begin ik te stamelen, maar herstel me snel. ‘Fantastisch, de foto’s zien er geweldig uit, het maakt me vooral nieuwsgierig naar het levende exemplaar’. “Dat kan zomaar gebeuren,” glimlacht mijn buurman. Mijn gedachten gaan plotseling snel. “Toevallig moet ik even naar de wc”, zeg ik terwijl ik opsta. Snel kijk ik in de linkerbovenhoek van het scherm. Ik maak een mentale notitie van zijn emailadres. Mijn buurman sluit de internetpagina’s af die hij heeft openstaan. “Ik moet ook,” zegt hij terwijl ik achter hem naar de toiletten loop.Ik laat de deur op een kier. Niet veel later glipt mijn computerbuurman snel binnen. Hij doet de deur op slot en draait zich om. Nu kan ik hem eens goed bekijken. Bijzonder knap, groot, gespierd, tondeusekort haar en een diepzwarte huid. Rond de dertig schat ik hem. Zonder woorden maakt hij zijn spijkerbroek open. De knalrode Björn Borg had ik al op de foto’s gezien. Ik ga op de wc-pot zitten en kneedt de groeiende bobbel. Als ik het elastiek naar voren trek, kletst zijn pik tegen zijn buik tot boven zijn navel. Hij is aalglad geschoren. Ik lik zijn kale ...