Gina en Ronny 2 - Sex Verhalen

Gina en Ronny 2

Twee dagen geleden had ik een stomend avontuurtje met Gina en Ronny, hier bij mij thuis in de living en de badkamer. Een avontuurtje dat ik nooit voor mogelijk had geacht. Er zijn dingen gebeurt waarvan ik zelfs niet durfde dromen. Een lekkere Italiaanse meid die bijna mijn dochter zou kunnen zijn, die voor de ogen van haar vriend los gaat op mijn lul, hem daarbij kleinerend met zijn geringe formaat. Tot op het punt dat zelfs hij aan mijn lul aan het zuigen was, volgens mij niet de eerste keer. Ik weet wel zeker dat hier een vervolg op gaat komen, en ook dan zullen mijn sexuele grenzen verlegd worden. Hoever, daar zal ik snel achter komen.Het is vandaag een enorm warme, zeg maar hete dag geweest. Zelfs nu de avond valt, is het nog drukkend warm. En hoewel ik liever in de zetel plof, met een frisse pint, staat er een viervoeter te wachten op zijn wandeling in het bos. Zeer tegen mijn zin trek ik een lange broek aan. Eigenlijk is het daar veel te warm voor, maar in het bos zitten nogal wat teken, en ik heb die beestjes liever niet op mijn lijf. Max weet al wat er gaat gebeuren aan staat wild kwispelend aan de deur te wachten. Ik neem voor de zekerheid maar een flesje water mee, geen overbodige luxe met deze ziedende hitte. Als ik het huisje van Ronny en Gina nader, begint het in mijn broek weer te kriebelen. De gedachte aan de lekkere mollige meid alleen al doet mijn lul groeien. Helaas, als ik voorbij hun poort wandel, zie ik geen auto staan. En aangezien ze hun auto nooit in ...

... de garage zetten, wijst dit erop dat er waarschijnlijk niemand thuis is. Jammer, maar dat is eigenlijk niet de reden dat ik hier ben, dus ik wandel rustig verder. Een eind in het bos ligt een kleine open plaats, die door velen als picknickplaats wordt gebruikt. Dit is meestal ook onze eindbestemming. Er staat ook een vuilbak, handig om het zakje met Max zijn boodschap te deponeren. Ook vandaag is hier weer deftig gegeten en gedronken, en zelfs al staat er een vuilbak, nog weten mensen hun rommel niet op te ruimen. Deze vuilnisbelt kan ik niet aanzien, en begin met de flesjes en andere zothooi in de vuilnisbak te werpen. Ik verlies een beetje mijn omgeving uit het oog, en schrik dan ook als Max plots begint te blaffen. Als ik me omdraai, die ik twee agenten te fiets staan. "Goedenavond meneer," groet de jongste van de twee mij. Ik knik vriendelijk terug terwijl ik Max een beetje bedaar. De postbode is niet bepaald zijn beste vriend, en agenten op een fiets lijken voor hem blijkbaar ook op de postbode. "Jammer dat mensen zie hun troep achterlaten, een geluk nog dat er ook nog goede zielen zijn, die het liever proper zien," verwijst de oudere naar de rommel op de grond. "Ik vermoed dat u geen idee heeft wie dit hier achtergelaten heeft?" vraagt de jongste. "Nee, sorry, ik heb niets gehoord of gezien, maar ik heb wel het vermoeden dat het hier al wel een tijdje ligt," antwoord ik. "U mag de rest gerust laten liggen meneer, de gemeentewerkers zijn onderweg om alles op te ruimen. ...