Een Hels Dilemma - 1 - Sex Verhalen

Een Hels Dilemma - 1

... schaamrood op ons gezicht. "M, m, maar, ik had die al drie dagen aan." "Je ruikt heerlijk Ineke...ik ..." "Laat maar. Ik zie het al." "Sorry lieverd ik wou niet..." Er verschijnt weer een kleine glimlach. "Leugenaar... dank je voor het compliment..." Ze staat op. "Kom stoute vent, ik heb de tassen in de gang klaarstaan." Tijdens 20 minuten durende rit spreken we nauwelijks. Ik voel hoe zij af en toe naar mij kijkt terwijl ik me op het verkeer concentreer. Voor een moment leg ik een hand op haar bovenbeen. Even verstart ze. Legt haar hand op de mijne en knijpt er even in. "Pak je het stuur weer vast, John? Alsjeblieft?" Ik neem mijn hand terug en kijk haar kort aan. "Maar dat deed ik ook vaker toen we alleen nog vrienden waren." In mijn ooghoek zie ik hoe ze knikt. "Dat is het hem juist... toen voelde dat als èh.. vriendschap... Nou is dat anders." "Hoe anders?" "Weer kijkt ze naar me. "Dat weet jij wel pestkop." Ik knik. "Maar ik wil het uit jou mond horen." Terwijl ze recht voor zich uitkijkt fluistert ze nauwelijks hoorbaar. "Nou is het opwindend. Het maakt me onzeker en bang." Ik parkeer de auto in de ondergrondse parkeergarage bij Kaufland. Het feit dat wij in onze korte loopoutfit door de winkel lopen trekt nogal de aandacht. Blijkbaar worden twee mensen van bovengemiddelde leeftijd die ook nog eens enkele kilo's te veel met zich mee torsen, niet geacht in strakke tights en shirts door de winkel te lopen. In tegenstelling tot hetgeen ik verwacht 'groeit' Ineke onder ...

... de deels afkeurende blikken van de, met name Duitse, winkeltutten gehuld in hun vaak smakeloze gebloemde soepjurken. Wanneer wij even later onze boodschappen in de auto ruimen kijkt ze me verhit aan. "Heb je gezien hoe we werden bekeken John?" Ik knik "Blijkbaar is het hier niet kies om als klein stel van bovenmiddelbare leeftijd, met wat overgewicht , boodschappen te doen in een strakke korte loopoutfit. Schaam jij je nu?" Ze schudt met haar hoofd. "Integendeel het maakt me op een of nadere manier zelfs ... èh...opgewonden." Ik kijk mijn blozende maar daarentegen ook zelfbewuste vriendin aan "Ik zie het meid, die opwinding staat je goed." Op een parkeerplaats bestuderen wij het bord met daarop de wandelroutes. "Wat zou je denken van de rooie route Ineke?" "10 kilometer John? Wat mij betreft liever die blauwe van 5 kilometer." Ik kijk haar aan, ze ontwijkt mijn blik. Ik zet aan. Ze moet hoorbaar moeite doen om weer bij met komen. Bij het eerste paaltje neem ik de afslag naar de blauwe route. "Dank je John!" Ik houd het tempo hoog en zo staan we zonder dat er ook maar een woord wordt gesproken, ondanks het heuvelachtige terrein, toch binnen 30 minuten weer bij de auto. Duidelijk buiten adem staat zij naast mij te rekken. "Pfff... Waarom John? Waarom zo hard." "Èh ik weet niet.... of eigenlijk wel... Ik wilde weglopen, weglopen van jou, van mijn verlangen naar jou." Zonder woorden stappen we even later in. Nadat wij een paar minuten onderweg zij opent Ineke het zijraam. "Effe ...