Een Hels Dilemma - 1 - Sex Verhalen

Een Hels Dilemma - 1

... zeker naar vrouwen zoals jij... Vrouwen waar de emotie en soms de passie van af straalt." " en dan?" "Dan raak ik opgewonden en doe 'de natte was op de hand'. " Ze kijkt me vragend aan terwijl ze van haar thee drinkt. Dan lijkt het kwartje te vallen en verslikt ze zich in de thee. Ze begint te hoesten en te proesten. Ik sta op en klop op haar rug. Als door een slang gebeten springt ze op. "Ik denk dat je nu beter kunt gaan." Het anders zo warme afscheid bij de deur is er niet. Gaan we van het weekend nog met z'n drietjes lopen?" ze knikt "Ik vraag Harrie vrijdag wel te bellen, hij hoeft hiervan niets te weten." "Is goed." Ik ben verward. 'Wat is er gebeurt?' Wat heb ik meer gedaan dan eerlijk antwoord geven op haar vragen.' Ik zal haar een mailtje te sturen, maar als ik een uur later aan mijn laptop zit, besluit ik het niet toch maar te doen. 'Ik hoef niets uit te leggen. Ik heb niets verkeerd gedaan en fantasieën zijn niet verboden. Bovendien heb ik mijn echte fantasieën nog niet eens met haar gedeeld. Nog niet!' Die vrijdag belt Harrie op. "Hoi kameraad van me. Gaan we morgen lopen?" "Tuurlijk, waar gaan we?" Laten we het maar dicht bij huis houden. Ineke gaat niet mee, ze is niet zo lekker." "Oké, zal ik dan om drie uur bij jullie zijn?" "Prima, tot morgen dan." "Tot morgen." Harrie maakt de deur open. "Hoi Kerel, alleen nog even mijn loopschoenen aantrekken dan kunnen we." Ik loop de woonkamer binnen waar Ineke met een blos in de kussens op de bank zit. "Hoi Ineke." ...

... "Hallo John." Ze kijkt me nauwelijks aan. Ik heb Ineke al eerder ziek meegemaakt, maar dat hinderde haar niet om op te staan en mij op haar gebruikelijke manier te begroeten. "Zullen we dan maar." Harrie Komt de kamer binnen en drukt haar nog een dikke zoen op haar mond. Tot straks liefie." "Gaan we hier naar links John." ik knik en loop pardoes rechtsaf. "Links is waar je duim rechts zit John." "Èh oh ja" Snel ga ik ook naar links en kijk in zijn goedlachse gezicht. "Je lijkt Ineke wel." Ik kijk op "Hoezo?" " Die is er de laatste dagen ook niet met haar gedachten bij." Verder wordt er niet veel meer gesproken tijdens onze ronde. De versnelling die Harrie inzet, beneemt ons beiden de adem. " Je drinkt toch nog wel een glaasje thee mee." "Als dat niet te storend is voor Ineke." "Ben je gek, jij toch niet. Ze is altijd weer blij je te zien.” Als dat laatste waar was dan wist ze dat deze keer goed te verbergen. Het verwonderd mij tot op de dag van vandaag dat Harrie niets merkte van de aangebroken ijstijd. Harrie is net even naar de keuken "Wat denk je Ineke, gaan wij woensdag weer met z'n tweetjes lopen." Ze kijkt me nors aan. "Ik bel je wel als ik me beter voel. Anders doe je het maar alleen. Zoals ik heb begrepen ben je er ook goed in de dingen alleen in je hand te nemen." Tranen springen in mijn ogen. Ik keer mij van haar af, sta op en loop naar de keuken. "Harrie laat die thee voor mij maar. Ik voel me wat rillerig en koud." "Gosh.. Ineke heeft je toch niet aangestoken?" "Dat ...