Voetjes op de grond (13) - Sex Verhalen

Voetjes op de grond (13)

Die verdere middag en avond bleef het regenen. Een welgekomen verfrissing voor mens en natuur na een periode van extreme hitte, maar toen we ’s avonds loom in de bank voor de tv hingen, sloeg het weer plotseling helemaal op hol. Een bliksemschicht hulde de kamer een moment in een helder wit licht. Daarna werd het pikdonker en het bulderende geluid van een potige donderslag teisterde onze trommelvliezen. Suzanne en ik gilden gelijktijdig omdat het onweer pal boven onze hoofde leek los te barsten. We konden de vibraties van het heftige gedonder door onze lichamen voelen razen. “Dat was dichtbij,” zei Suzanne “Te dicht,” reageerde ik met rillerige stem. De elektriciteit was uitgevallen en dus zat er niets anders op dan te wachten tot onze ogen gewend waren aan de duisternis. Na een tijdje stond ik op en liep naar de keuken om daar met behulp van Suzanne’s aanwijzingen de zaklamp te zoeken. Toen ik ze vond bleken de batterijen leeg te zijn. “Heb je geen kaarsen in huis?” riep ik naar Suzanne, “dan zien we toch al iets.” Haar antwoord ging verloren in een nieuwe donderslag, dus moest ze haar woorden herhalen. “Ik ga maar naar bed,” zei ze, “maar als jij nog wat op wil blijven, dan liggen er kaarsen in de lade onder de koelkast.” Op de tast vond ik ze, alsook de kaarshouder en het doosje lucifers dat er naast lag. Het flakkerende kaarslicht zorgde er in ieder geval voor dat ik de weg terug naar de woonkamer al heel wat makkelijk vond. Suzanne was intussen opgestaan en sjokte met ...

... haar dikke buik voorop in de richting van de traphal. “Ach, ik ga ook maar naar bed.” Met behulp van dat flauwe kaarslicht geraakten we alvast veilig boven en in haar kamer aangekomen, plaatste ik de kaars op de commodekast. Op het bed zittend, trok ze eerst haar trainingsbroek uit, daarna haar blouse en bh. Ik was haar behulpzaam bij het aantrekken van haar lange zwangerschap T-shirt en hielp haar in bed. Zodra ik haar had toegestopt, drukte ik een kus op haar lippen en liep ik richting gang om naar mijn eigen bed te gaan. Een nieuwe bliksemflits, gevolg door een reeks doffe knallen, deden me rillen van angst en Suzanne slaakte een gilletje. “Marianne, zou je het erg vinden om vanavond bij mij te slapen?” “Ik wilde je net hetzelfde vragen,” zei ik, waarna ik me naar de andere kant van het bed haastte en snel mijn kleren uittrok. Precies op het ogenblik dat ik in bed stapte was er alweer zo’n felle lichtflits, waardoor ik wel zeker wist dat Suzanne zag hoe ik naakt onder het beddengoed kroop. Toch schoof ik naar haar op, net zolang tot ik haar dijbeen tegen het mijne voelde. Luisterend naar het onweer, lagen we een hele tijd in stilte naast elkaar, tot zij haar been een beetje bewoog. Een simpele, zachte streling slechts, maar ik kreeg het er wel spontaan warm van. In een impuls draaide ik me op mijn zij, zodat ik mijn hand op haar zwangere buik kon leggen. “Ik moet steeds denken aan wat we vanmiddag deden,” zei ik zacht. “Ik ook,” antwoordde Suzanne. “ de kinderkamer ziet er ...