Gestraft en vernederd vanwege vreemdgaan - Sex Verhalen

Gestraft en vernederd vanwege vreemdgaan

... met het schoon likken van haar buik, doet zij echter iets dat haar affectie voor mij uitdrukt: ze streelt mijn haar en als ik klaar ben met de klus streelt ze mijn gezicht. De dagen erna merk ik dat er echt weer iets aan het groeien is tussen Ilona en mij. We hebben zelfs een keer seks en we lachen weer eens als vanouds. Aangezien ik normaal gesproken om de andere week op zaterdag met mijn vrienden de kroeg in ga, begint Ilona hier dan ook de vrijdag ervoor over, terwijl we op de bank TV kijken en genieten van een drankje. “Bas, ik vind het prima als je weer gewoon met je vrienden de kroeg ingaat” zegt ze “maar ik wil je kunnen vertrouwen”. “Dat kun je ook” antwoord ik slechts. “Wat zou er dan gebeuren als je die dame weer eens tegen komt” vraagt ze. “Niets” zeg ik “ik zou haar waarschijnlijk niet eens herkennen”. “Maar als je haar ziet, dan wil ik dat je mij dat vertelt” zegt Ilona. “Doe ik” zeg ik. Wat echter ook veranderd is, is de stemming van Ilona. Af en toe dwaalt ze, zo lijkt het, alsof ze met iets zit, maar er niet aan toegeeft, of er niet voor uit komt of zoiets. Ik besluit het haar te vragen, nu ze te kennen gegeven heeft me weer enigszins te vertrouwen. “Wat is er met je?” vraag ik alsof het overduidelijk is dat ze met “iets” rond loopt. “Hoe bedoel je?” vraagt ze terug. “Je lijkt af en toe afwezig of zoiets, alsof je met een geheim rondloopt dat je niet deelt met me” leg ik uit. “Ach niets” zegt ze op een toon die duidt op dat er absoluut iets is, maar dat ze ...

... niet zomaar wenst prijs te geven, dus ik vraag door. “Ga je zelf vreemd of zo?” vraag ik onbehouwen. Ze kijkt me boos aan en zegt “wat denk jezelf?” “Natuurlijk niet” zeg ik “dat was maar een grapje, maar wat is er dan wel?” Ze reageert niet, staart een poos voor zich uit en zegt dan “aan de ene kant houd ik van je en wil ik je vertrouwen, maar aan de andere kant voel ik sterk de behoefte om je te straffen en je te controleren” en ik zie dat haar uitspraak haar direct oplucht. “Ik hou ook van jou” antwoord ik “en je kunt me ook vertrouwen” voeg ik eraan toe. “Maar ben je ook bereid je straf te ondergaan en sta je controle toe?” vraagt Ilona volgend op mijn uitspraak. “Als dat nodig is om jouw onvoorwaardelijke liefde terug te winnen, dan wel” antwoord ik tot mijn eigen verbazing. “De vernedering van jouw misstap heeft me zo veel pijn gedaan, dat ik jou pijn wil doen en dat beangstigd me” zegt ze. Ik slik en zeg “dat beangstigd mij ook als ik dat hoor”. “Maar ik kan het niet onderdrukken, ik kan er niet omheen, het vreet aan me, begrijp je?” zegt Ilona, waarna ze haar volle glas wijn ineens achterover schud. “Ik denk dat ik je begrijp” zeg ik berouwvol, aangezien ik nog steeds de drang voel om het goed met haar te maken. “Ik heb dus twee opties” zegt Ilona terwijl ze haar glas vult en verder zwijgt. “En welke opties zijn dat?” vraag ik om haar uit te nodigen vooral verder te praten. “Van je afgaan en verdriet hebben of van je houden en je straffen en vernederen” antwoord Ilona. ...