Dichter bij elkaar. (Daan en Daffie 4.) - Sex Verhalen

Dichter bij elkaar. (Daan en Daffie 4.)

... haar met de dildo. “godver, die voelde ik niet aankomen” zei ze, “pfff dat doet best wel pijn. Maar nu mijn vliesje weg is, stamp dat ding maar lekker diep naar binnen, ik wil het graag.” Ik begon haar als een wilde te neuken terwijl ze zelf haar clit onder handen nam. Ze was bijna onherkenbaar. Ze schreeuwde, vloekte en sloeg ordinaire taal uit terwijl ze haar billen bij iedere stoot naar achteren duwde om de dildo zo diep mogelijk in haar te krijgen. Dat ging zo een poosje door tot ze begon te sidderen en het geschreeuw over ging in luis gekreun. Ze kwam enorm klaar. “Blijven stoten, blijven stoten” riep ze bevelend, “dan kom ik nog een keer, het is zo lekker, zo lekker, ik ben nog nooit zo geil geweest.” Ik bleef stoten en ze bleef zelf haar poesje en genotsknobbeltje bewerken met haar vingers. Niet lang daarna kwam ze weer heftig klaar. Haar lichaam verkrampte helemaal en ze zakte voorover waardoor de dildo naar buiten plopte. Zo bleef ze even hijgend en uitgeput liggen. Ik pakte het handdoekje en veegde haar kutje en de dildo schoon. Ik vouwde het bebloede handdoekje netjes op en legde het naast het bed. “Ons souvenir voor vannacht” zei ik, “het maagdelijk bloed van ons beiden, gevangen in één doekje.” We moesten allebei grinniken om dat sentimentele gedoe. “Dit is een nacht om nooit meer te vergeten” ...

... verzuchtte Daphne en ik kon dat alleen maar beamen. We kropen lekker in elkaars armen om lekker te knuffelen en zoenen en elkaars mishandelde spleetjes zachtjes met de handen te liefkozen. Langzaam maar zeker zakten we in slaap in elkaars armen, uitgeput van alle emotie en spanning. Geen meisjes meer maar vrouwen. We werden pas de volgende ochtend wakker en na een gezamenlijke douchebeurt vielen we hongerig aan op het ontbijt. Daarna gingen we naar de stad en kochten bij de juwelier twee identieke gouden armbandjes met op de voorkant D&D gegraveerd en op de achterkant de datum waarop we elkaar ontmaagd hadden. Ons zakgeld was op, maar we waren er heel gelukkig mee en als een verliefd stelletje liepen we gearmd door de stad, we waren een setje. De dagen erop genoten we nog meer van elkaar en maakten plannen voor de toekomst. Dit mocht niet verloren gaan, dat wisten we zeker. We waren wel heel nieuwsgierig hoe het zou zijn met een man en we wisten alleebei eigenlijk nog steeds niet zeker of we nu lesbisch waren of biseksueel. En eigenlijk maakte dat ook geen moer uit. Voor nu hadden we het heel prettig samen en we zouden wel zien hoe het verder ging lopen. Voor nu het einde van deze serie, maar als we samen wat nieuws beleven, beloof ik dat er een vervolg komt en tot die tijd, blijf gewoon Arie's verhalen lezen.