-
Hannah - 15. Vaderrol
Datum: 17-5-2020, Categorieën: Tieners Auteur: Edward, Bron: Opwindend
... niet het tengere lichaam van een aziaat. Ze was maar een paar centimeter kleiner dan ik en had een volslank lichaam.Het grappige aan (nieuwe) stagiaires vond ik altijd de kledingkeuze. Ze wilden er professioneel uitzien maar hadden hier eigenlijk geen geld voor dus moesten ze het doen met de ‘nette’ kleren van de H&M. Een ander probleem was dat ze niet wisten hoe sexy ze zich mochten kleden om nog serieus genomen te worden. Myrthe was hier geen uitzondering op. Ze had een donkerblauwe blouse, die in een zwarte kokerrok verdween en bijpassende donkerblauwe hakken aan. Ze had de blouse heel degelijk tot haar hals dichtgeknoopt maar omdat ze zulke grote borsten had en omdat de blouse haar duidelijk te klein was, kon ik haar borsten alsnog bijna uittekenen.Ik riep Myrthe naar binnen en ze kwam aanrennen. ‘Wilt u koffie, meneer?’ vroeg ze. ‘Daar zorg ik wel even voor’ antwoorde ik ‘ga even zitten.’ Ze ging gedwee op het puntje van de stoel voor mijn bureau zitten. Wat een eikels zijn die fiscalisten toch dacht ik terwijl ik twee koffie neerzette. Myrthe was duidelijk doodnerveus. Ik had geen behoefte aan een stagiaire die voelde alsof ze op haar tenen moest lopen dus probeerde ik haar een beetje te ontdooien. We praatten even over haar opleiding, waar ze woonde en wat ze verder doet in het dagelijkse leven. Ze begon zich al duidelijk al wat beter op haar gemak te voelen.Het was verder een vreemde dag. De hele tijd kwamen collega’s binnen om me ‘welkom terug’ te heten en om bij te ...
... praten, zodat ik nauwelijks aan werken toe kwam. Om zes uur had ik nog maar de helft gedaan dan van wat ik had willen doen. Ik besloot dat het genoeg was geweest. Op weg naar buiten zag ik tot mijn verbazing Myrthe nog zitten. ‘Moet ik jou even een slinger geven?” vroeg ik geland. Ze kleurde rood en antwoordde: ‘als het niet teveel moeite is, meneer.’ ‘Natuurlijk niet’ zei ik en even later reed ik in mijn Mercedes de parkeergarage uit met Myrthe naast me. Ze heeft haar benen een beetje opgetrokken, waarmee ze me wat meer van haar grote dijen liet zien.Ze woonde in dezelfde stad als ik. Als ik bijna bij haar studentenwoning ben vraag ik: ‘heb je anders zin om nog een hapje te eten.’ ‘Eh eh, Ik was eigenlijk van plan om gewoon iets uit de magnetron te eten’ stotterde Myrthe. ‘ik ook’ lachte ik. ‘kom op, ik trakteer, beschouw het maar als een soort welkom-in-mijn-team-diner.’ ik zie dat Myrthe er eigenlijk tegen in wilde gaan, maar ze komt tot het besluit dat het onbeleefd is om een etentje te weigeren, dus ze stemde in.Even later zette ik mijn auto voor de deur van het Italiaanse restaurant waar ik vroeger vaak met Linda kwam. Wat zullen ze opkijken als ik opeens met deze veel jongere en veel lekkerdere vrouw kom binnenstappen. We kregen een tafel toegewezen bij een raam. De eigenaar van het restaurant, Mario, liep onze kant op met een dure fles wijn in zijn hand. ‘Peter, amico, wat lang geleden’ riep hij joviaal. Hij schudde uitbundig mijn hand. ‘En wie is jouw belle donna?’ ...