-
Anja, Karin en Arnold - IV-2
Datum: 13-5-2020, Categorieën: Hetero Auteur: quasi, Bron: Gertibaldi
... dan schuin naar de overkant van deze inham varen. Daar ligt een hele lange baai. Volgens een folder die ik heb is er aan het eind van die baai een hotel met een vrij groot strand en ook een grote aanlegsteiger. Ik heb gelezen dat het een naturisten gebied is.” “Ja, lekker” zegt Karin glunderend. “Leuk, Arnold, gaan we daar dan nog een paar dagen kijken?.” “Dat ben ik inderdaad van plan en dan volgende week dinsdag of woensdag naar Ova Bükü en daarna via Bodrum weer doorvaren naar de Griekse eilanden.” “Jij wil Esra weer zien” zegt Anja glimlachend. “Zal ik eerlijk zijn? Ja, dat wil ik” zegt Arnold “zolang we in de buurt zijn wil ik haar gewoon één keer in de twee of drie weken opzoeken. Ook voor haar is dat leuk.” “Ik begrijp je wel Arnold, je hoeft je niet te verdedigen” zegt Anja met een glimlach. “En als we dan de Griekse eilanden doen gaan we dan nog een keertje terug naar Esra en dan weer naar huis” vraagt Karin. “Ja, en dan zit ons eerste seizoen met de Anareska er op” zegt Arnold. “Ik vond het dit keer weer een gezellig seizoen” zegt Anja “en Arnold, je hebt gelijk dit is een heerlijke boot, ik ben achteraf blij dat je hem toch hebt gekocht.” Ze eten die avond bij Kadir restaurant en de volgende morgen vertrekken ze. Arnold vindt de baai en vaart naar binnen. Na een paar mijl zien ze een hotel liggen met een aanlegsteiger ervoor. Er ligt maar één ander schip. Arnold meert af. Op het strand lopen alleen maar naturisten. Ze doen hun badkleding uit en wandelen richting ...
... het strand. Een geüniformeerde man loopt hun tegemoet. Hij begint Turks te praten. Ze begrijpen de man niet. Dan wenkt de man hun en ze lopen het hotel in. Bij de receptie praat hij met een man achter de balie die hun vervolgens in het Engels uitlegt dat deze hele omgeving alleen voor hotelgasten is. “U mag hier eigenlijk niet eens aanleggen” zegt hij. “Maar ik heb nergens borden gezien” werpt Arnold tegen. “Het spijt me, maar u kunt hier niet blijven.” Ze draaien zich om en lopen naar buiten. “Mooie boel, zo ongastvrij heb ik het hier nog niet meegemaakt.” Ze lopen de boot op, Arnold start de motoren en vaart de baai weer uit. “En nu?” vraagt Arnold. “Ga maar naar Ova Bükü” zegt Anja “dan blijven we daar een paar dagen en dan gaan we naar Bodrum.” Een paar uur later draaien ze de baai in. Karin drukt een keer op de scheepshoorn en ziet Esra kijken. Wanneer ze afmeren komt ze aan boord en begroet iedereen. “Wat leuk, ik had jullie nog niet verwacht.” “We hadden hier ook niet moeten zijn maar we zijn weggestuurd” zegt Karin. “Weggestuurd, hier in Turkije? Dat kan niet.” “Toch is het zo Esra” zegt Arnold en hij vertelt het verhaal. “Daar heb ik nog nooit van gehoord dat ze daar zo vervelend kunnen doen.” “Maar goed” zegt Arnold “we blijven nu hier een paar dagen en gaan vrijdag naar Bodrum.” “Leuk” zegt Esra. “Kom je vanavond weer bij Arnold slapen?” vraagt Anja. “Ja, als jullie dat goed vinden.” “Dat vinden wij helemaal goed, lieve Esra” zegt Karin en ze geeft haar een kusje. ...