1. De Toiletten Hebben Oren


    Datum: 13-5-2020, Categorieën: Hetero Auteur: Yourcaptain, Bron: Opwindend

    Ik hoorde iemand gehaast het toilet naast mij binnenlopen. Aan de stap merkte ik dat het een vrouwelijke collega was. Dat kon ook moeilijk anders. Het vrouwentoilet was het enige toilet dat nog vrij was want ik zat op het mannentoilet. De scheiding tussen mannen- en vrouwentoiletten werd op kantoor nauwlettend gerespecteerd. Zeker omdat er maar twee toiletten per verdieping waren. Cross overs werden niet geapprecieerd. Vooral door de dames niet. Het was zelfs zo dat bepaalde vrouwelijke collega’s liever even bleven wachten of naar een andere verdieping gingen als ze zagen dat er al iemand op het mannentoilet zat. Kwestie van geen onaangename geluiden te horen. Of te laten horen!Gelukkig waren niet alle vrouwelijke collega’s zo preuts. Er viel dus nu en dan toch wel wat te beluisteren voor het geïnteresseerde oor. Ik moet bekennen dat ik het plassen van dames een zeer opwindend geluid vond. Ik was inmiddels behoorlijk geoefend in het herkennen van de waterstralen van mijn vrouwelijke collega’s. Je had krachtige en continue stralen zoals bij Heleen, of zwakke en vaak onderbroken stralen zoals bij Annette. Jessie had een combinatie van krachtig en onderbroken en Inez van zwak maar continu. En bij Bea was het alsof het eruit druppelde, eindeloos lang duurde dat. Ik probeerde meer dan eens een verband te leggen tussen de waterstraal en het karakter van mijn collega’s en dat leek meestal nog te kloppen ook!Ik herkende mijn vrouwelijke collega’s op het toilet natuurlijk niet alleen ...
    ... maar aan hun waterstraal, maar ook aan de andere geluiden die ze op het toilet maakten: een diepe zucht, een kuch, soms een vloek, en ja... soms ook wat je liever niet aan een vrouwenkontje hoort ontsappen! Ik had ontzettend veel verbeelding als ik een vrouwelijke collega hoorde plassen. Omdat ik wist hoe ze gekleed was, stelde ik me voor hoe het in zijn werk ging. Eerst, zonder enige twijfel, het afvegen van de toiletbril met een stukje toiletpapier, dan het optrekken van het kleedje of de rok, dan het naar beneden duwen van het slipje over de dijen tot onder de knieën, daarna het gaan zitten op de bril waardoor het kutje zich wat opent, dan wachten op de straal, nadien het kutje droogwrijven met wat toiletpapier, slipje weer optrekken en kleedje gladstrijken. Maar het was vooral de waterstraal van de dames die me deed wegdromen. Hoe graag zou ik niet op zo’n ogenblik de toiletdeur open rukken, hun dijen wijd uit elkaar duwen en kijken naar de gouden straal die naar buiten spoot! Ach die heerlijke plassende kutjes van Heleen, Annette, Jessie, Inez en Bea!Maar dit keer werd mijn verbeelding onderbroken omdat ik helemaal niets van dit alles hoorde. Het was duidelijk Inez die aan de andere kant van de wand stond. Ik herkende haar zenuwachtig kuchje. Maar verder niets. Ik vond het vreemd dat ik de bekende geluiden niet hoorde. Plots begon ze te fluisteren. Ik moest me wat inspannen om te horen wat ze zei:‘Hallo, schat, ik ben het…”(...)‘Ben je druk bezig?’(...)‘Kan je niet een ...
«123»