1. kom maar...


    Datum: 13-5-2020, Categorieën: Anaal Rijpe Eerste keer Auteur: bi-zin, Bron: xHamster

    ... er vlot overging, en ging weer in houding, gerust maar gespannen.Ik voelde hoe zijn vinger glijmiddel rond en in mijn ster aanbracht, naar binnen gleed en een beetje masseerde. Dat hielp me te ontspannen. Vervolgens voelde ik zijn eikel tussen mijn bilspleet, dan tegen mijn poepgaatje. Ik voelde hoe hij met zijn hand zijn eikel recht plaatste en hoe hij heel even drukte. Ik bleef roerloos in houding.“Kom maar…” zei ik, en ik voelde zijn staaf bij mij binnendringen. Wat een sensatie! Beetje pijnlijk in ’t begin, maar hij deed niets bruuts, en al snel was ik gewend. Met twee handen mijn billen vast- en openhoudend begon hij me te neuken, bij momenten zijn eikel tot net aan de rand van mijn ster terugtrekkend en zelfs er geheel uit. Ik genoot van zijn kunde, denkend aan de scenes die ik zo vaak in films had gezien. Het enige dat jammer was, was dat er geen spiegels waren om hem en mezelf in beeld te zien want als het zicht even geil was als dat het bij mij aanvoelde, wow dan.Hij trok zich terug, vroeg me om ...
    ... op mijn rug te gaan liggen, kwam tussen mijn benen zitten en legde mijn benen op zijn schouders waardoor mijn neukgaatje, dat heerlijk voelde en heel aanwezig was, weer open kwam.Vlot schoof hij terug in mij in. Door de veranderde houding was het een nieuwe sensatie, anders maar minstens even lekker. Ik werd weer zo geil als boter, het voelde ook aan alsof een mes door zachte boter gleed en toen hij voorstelde om mezelf af te rukken – mijn piemel was half opgericht – aarzelde ik geen moment. Veel tijd had ik dan ook niet nodig om tot een climax te komen, spoot gelijk mijn buik onder wat ook hem tot een hoogtepunt bracht. Schokkend en stotend kwam hij in me klaar.Voorzichtig trok hij zich terug, ervoor zorgend dat zijn condoom rond zijn verslappende paal bleef. Ik hield mijn billen trouwens gewillig open. We lachten even, moe maar voldaan.Terug beneden bracht een flinke douche me weer bij mijn zinnen. De zoete pijn bleef nog een dag of wat me herinneren aan mijn ontmaagding, maar ’t leven ging gewoon verder. 
«12»