Een uit de hand gelopen worstelpartij (deel 6)
Datum: 12-5-2020,
Categorieën:
Hetero
Auteur: pieter231972, Bron: Gertibaldi
... rug. “Kleed je aan en zou jij de tafel buiten willen dekken” vraag ik. “Ja natuurlijk, maar hoe zo” vraagt ze. “Ik zeg dat ik vandaag afgesproken heb met mijn zus om haar voor te stellen aan haar, haar man en haar kinderen, maar dat het me leuker lijkt als zij hierheen komen, zodat de kinderen kunnen zwemmen, gezien het prachtige weer. Margo kijkt bedenkelijk, maar zegt “okay, als jij dat wilt”. “Had je ander plannen gemaakt” vraag ik oprecht. “Niets dat vandaag moet, maar ik zou het wel leuk vinden om je morgen voor mezelf te hebben” zegt ze. “Afgesproken” zeg ik “hoe kom ik eigenlijk de poort uit, vraag ik. “In elke auto ligt een kastje en er ligt er nog een in de keuken. Zitten maar 2 knoppen op, dus dat lukt je wel” zegt ze lachend. Ik loop de trap af richting auto’s en besluit mijn schoonbroer stikjaloers te maken door met de supercar de boodschap te gaan brengen. Als ik de wagen start en tussen de 2 blauwe lijnen manoevreer neem ik het kastje, waar inderdaad 2 knoppen op zitten: een met de tekst “lift” en een met de tekst “gate”. Als de auto op zijn plek staat gaat er een groene lamp branden tegen de wand en duw ik op de knop. De lift activeert en binnen enkele seconden sta ik met auto en al buiten. Als ik eraf rijdt gaat het ding vanzelf dicht: waanzinnig mooi vind ik het. Ik druk op de knop gate en de poort opent en ik zet koers richting het huis van mijn zus. Als ik de auto de oprit oprijd komt mijn neefje en nichtje al aangespurt, gevolgd door mijn schoonbroer en ...
... mijn zus. Ik leg uit wat het plan is en terwijl ik de bijrijdersstoel bezet nodig ik mijn schoonbroer uit te rijden. Met horten en stoten rijdt hij de auto de oprit af en als hij met te veel gas optrekt laat hij wat rubber achter in zijn straat, gevolgd door mijn zus en kinderen in hun gezinswagen. Aangekomen na een wilde rit, rijden we de oprijlaan op, waar Margo mij en mijn familie hartelijk begroet en uitnodigt in de tuin. Margo draagt een zomerjurkje en mijn zus, die zelf ook enkele tatoeages heeft raakt niet uitgesproken over de schoonheid van de kunst op Margo’s huid. Na een gezellige middag en avond, waarin we flink gegeten en gedronken hebben rijden mijn zus (die nooit drinkt) en aanhang de oprit af en Margo zegt, terwijl we hen uitzwaaien “mooi hoor, familie. Heb ik nooit gehad”. Ik prijs me inderdaad gelukkig en al kletsend over haar verleden en mijn familie ruimen wij de tuin op. Als we die avond laat op de bank zitten stel ik de onvermijdelijke vraag “wat ga je nu doen, met de rest van je leven”. “Hoe bedoel je” vraagt ze terug. Ik leg uit dat ze niet meer werkt en dat het huis ook klaar is, dus wat ze met haar tijd gaat doen. “Weet ik eigenlijk niet” zegt ze “ik weet alleen dat ik bij jou wil zijn”. “Als je nu eens voor mij komt werken” zeg ik polsend. “Wil je dat dan?” vraagt ze terug. “Zou ik zelf geweldig vinden” zeg ik oprecht “je zou een aanwinst zijn en uitermate geschikt om mijn bedrijf beter op de kaart te zetten”. “Ik heb slechts 1 voorwaarde” zegt Margo ...