De stille kracht – 7
Datum: 10-5-2020,
Categorieën:
Hetero
Auteur: AppieA, Bron: Gertibaldi
... en drukt een kus op mijn voorhoofd. “Nicole en jij zijn er achter gekomen dat jullie niet langer weerstand kunnen bieden aan jullie wederzijds verlangen.” Ik knik en voel opluchting nu hij uitspreekt, wat ik maar niet over mijn lippen kreeg. “Wat zit je nu beschaamd naar de grond te staren. Kijk me alsjeblieft aan Cita.” Met moeite kijk ik naar hem op. “Ik ben verbaasd liefje. Verbaasd en eigenlijk ook trots.” Ik begrijp hem niet, dat ziet hij aan me. “Ik ben verbaasd dat Julie dat verlangen 5 jaar naast jullie neer hebben kunnen leggen en trots dat jou liefde voor mij daar mede debet aan was.” Ik hoor mezelf stamelen. “Ùh v…vind je het dan goed?” “Goed? Laten we zeggen dat ik het een opwindend idee vind en dat ik je niet in de weg wil staan.” “Geen voorwaarden?” Hij schud met zijn hoofd. “Nee lieverd. Ik zou er alleen heel graag eens bij zij, maar daar moeten jullie, je dan allebei goed bij voelen.” Ik wordt overspoeld door een warme liefdesgolf en kus zijn hele gezicht. Even laat hij het gebeuren, dan gooit hij me van zich af. Hij kan me lezen en weet precies wat ik nodig heb om m’n schuldgevoel en opwinding in overeenstemming te brengen. “Naar buiten Cabo!” Ik begrijp hem niet, nog voordat ik kan vragen trekt hij me bij mijn haren door de keuken, naar buiten, achter het terras op. Door de beweging springt onze terras en tuinverlichting aan. Het is koud. “Uitkleden slet!” Nog terwijl ik mijn blouse losknoop zie ik Nicole voor haar keukenraam staan. Kort daarop staat ook ...
... zij op haar terras en begint met het losknopen van haar blouse. “Zo zo, onze buurslet is solidair met mijn cabo.” Al na enkele minuten sta ik naakt. “Bekijk haar maar goed Cita. Bekijk haar en bedenk of dat is wat je wil.” Pas nu besef ik dat het voor het eerst is dat ik Nicole helmaal naakt zie. Het is zoals John al jaren geleden zei. Ze is precies mijn tegenovergestelde. Ik ben een kleine donkere pinda, zij een blanke blonde godin. Alles wat aan mij klein is, is bij haar groot, te beginnen bij haar groten D-cup tieten met gezwollen tepels in grote donkerroze tepelhoven. Hoe anders is mijn B-cupje met kleine bruine tepelhofjes en de harde koffieboontje in het midden. Haar heupen zijn breed en haar bipsen zijn gevuld. Nicole gaat in een terrasstoel zitten, spreidt haar benen en trekt haar kut open. “Zo, daar gaat een wereld open.” Ik besef dat Nicole’s showtje voor mij, ook John niet ontgaat. Ik voel een steek van jaloezie. Ik knoop zijn broek los, maak zijn gulp open en haal zijn burung naar buiten. Ik gooi een stoelkussen op grond, kniel neer en wil net zijn stevige tamp diep in mijn mond nemen wanneer hij achteruit stapt. “Bewijs me maar dat jij mijn cabo wil zijn. Waarom zou ik niet gewoon die buurslet te grazen nemen? “Mijn Angst hem te verliezen, mijn jaloezie, maar ook tomeloze opwinding schreeuwen om aandacht. “Neuk mijn cabo bek, doe met me wat je wil John, maar asjeblieft maak me niet zo bang.” “Ik maak jou bang? Wie moet er bang zijn? Wie kan me verzekeren dat, ...