De stagiair (deel 1) - Sex Verhalen

De stagiair (deel 1)

... want haar kapsel is keurig opgestoken en haar make-up is net als de rest van haar voorkomen erg zakelijk. “Small business” zegt mevrouw Klinkers, terwijl ze me strak aan kijkt. Ik knik verlegen, doch bevestigend, aannemend dat ze doelt op mijn opleiding. Haar gezicht betrekt, ze staat op en loopt om haar bureau heen, waarna ze met haar armen over elkaar schuin voor me tegen haar bureau aan geleund gaat staan. “Leren ze je op school niet om te spreken, als je iets gevraagd wordt?” vraagt ze op bitse toon, waarbij haar vraag retorisch klinkt. “Excuus mevrouw” antwoord ik zacht, terwijl ik mijn blik van af weg wendt, omdat het vreemd voelt om tegen haar op te kijken. Doordat ik mijn blik echter naar beneden richt zie ik dat de rok van haar mantelpakje iets korter is als die van haar werkneemsters, waarbij zij de enige is die panty’s en pumps draagt. “Excuus mevrouw Klinkers” zegt ze corrigerend, dus ik herhaal haar woorden, op een ongemakkelijke hakkelende manier. Ze lijkt te ontdooien, want ze lacht zacht om mijn reactie, waarna ze zegt “gelukkig, ik dacht al dat ik je over de knie zou moeten leggen om je manieren te leren”. Ik kijk haar verbaasd aan, maar haar blik is bloedserieus, dus ik doe er het zwijgen toe en knik vriendelijk, misschien wel ietwat onderdanig, want deze dame weet wat ze wilt en hoe, dat is me nu al duidelijk. “Wat je hier gaat leren” zegt mevrouw Klinkers “is D.E.P., oftewel dep”. Mijn vragende blik is nieuwsgierig genoeg, zo blijkt althans voor haar om ...

... verder te vertellen, dus ze vervolgt “discipline, eerlijk, progressie”, waarmee ze de afkorting verklaart. “Van mijn medewerksters verwacht en krijg ik discipline, daarom bejegenen we elkaar eerlijk en boeken we gezamenlijk progressie” zegt mevrouw Klinkers, om haar afkorting iets meer betekenis te geven. Haar woorden zijn zo zelfverzekerd, dat ik niet eens de neiging voel om vragen te stellen, maar simpelweg aandachtig luister. “Ik zal het je uitleggen” zegt mevrouw Klinkers “want het concept is vrij simpel. Om uniek te zijn in de markt bieden wij een uitmuntend product tegen een concurrerende prijs, op unieke voorwaarden. Dit kan alleen als je gedisciplineerd bent. Omdat ik discipline verwacht bied ik ook iets dat eerlijk is, zowel voor de klant als mijn medewerkers, want mijn medewerkers krijgen werk voor de tijd die ervoor staat. Zijn ze eerder klaar en voldoet het product, dan betaal ik de overige tijd gewoon uit. Zijn ze trager door geneuzel, dan maken ze het werk in eigen tijd af, wat vrijwel niet voorkomt” voegt ze er arrogant aan toe. “Van inkoop, marketing en sales, verwacht ik dat ze eerlijk zaken doen, zodat mijn prachtige bedrijf ook daadwerkelijk als eerlijk ervaren wordt” zegt mevrouw Klinkers, waarna ze een loftrompet steekt over de progressie die ze reeds geboekt heeft, van kleine eenmanszaak tot het immense pand, waarin ze heden vertoeft. “Discipline is ook net gekleed gaan” zegt mevrouw Klinkers vervolgens, waarna ze mij gebaart om op te staan. “Zoals je ...