Van de Een Komt de ander 19 - Sex Verhalen

Van de Een Komt de ander 19

... tijd. Wij kenden Eva goed genoeg om te weten, dat zij nu echt spijkers met koppen wilde slaan. We hadden dan ook duidelijk te kennen gegeven met haar te mee willen. Ook wij hadden het inmiddels echt gehad met Nederland. Er stonden aspirant politici op die niet misstaan hadden in een totalitaire staat of andere bananenrepubliek. Met de arrogantie die deze mensen eigen is, ontkenden zij ook nog glashard dat ze er fascistische denkbeelden op na hielden. Zij preekten ongegeneerd het zogenaamde herstel van waarden en normen. Hun visie werd dan ook verpakt in een waas van leugens en loze beloftes. Het gros van de Nederlanders slikten deze als zoete koek. Kritische mensen werden nu al belachelijk en monddood gemaakt. Dit zou volgens Eva na de millennium wissel alleen maar nog erger worden. Het rommelde nog altijd in het midden Oosten en ook op de Balkan vlogen ze zich nu in de haren. Onze prachtregering hupte daarbij onnozel, als een trouwe maar debiele hond achter die cowboys aan. Ik wist ook dat Nederland een belasting en bank verdrag af wilde gaan sluiten met Luxemburg. Dat wilde Eva nu natuurlijk ook koste wat kost voor zijn. Zij dekte ons daarvoor in door de Luxemburgse bevolking met behulp van haar vader ineens te laten groeien. Dit op Loes' vragen beantwoordende trok ik een fleswijn open. Eva had zelfs dit avondritueel in haar haast vergeten. Met een toast op ons allen en allen voor een, schonk ik er ook voor Eva eentje in. Deze naar het kantoor brengende twijfelde ik ...

... eigenlijk of ik haar nu wel kon storen. In mijzelf grinnikend zag ik haar al als directrice met haar leesbrilletje op achter de computer zitten. Met een voorzichtig klopje op Loes' kantoordeur meldde ik me. Eva was erg geconcentreerd bezig en in het Frans zo te horen. Zij riep automatisch en heel zakelijk, "entree." Ik opende de deur en ging binnen. Veel leuker als de directrice uit mijn gedachten net zag ik haar inderdaad geconcentreerd op de computer werken. In mijn gedachte had ik Eva namelijk chique gekleed gezien. De werkelijkheid was bij ons, in tegenstelling tot de gedachten van andere mensen, weer eens veel mooier. Eva zat er spiernaakt aan. Haar kaftan had zij naast zich neergegooid. Eva voelde zich echt vrij en dan liep ze het liefst in haar blootje rond. Het was een prachtgezicht hoe haar mooie billen de stoel waarop zij zat een extra accentje gaven. Ze hadden diezelfde mooie goudbronzen tint als de rest van haar lichaam. Toen ik haar voor het eerst naakt zag was Eva's gehele huid mooi roomblank geweest. Nu had zij van al het bloot rondlopen, net als de anderen een naadloos zonnig kleurtje gekregen. De enige die echt bruiner was was Vera. Eva had toen ik haar, Loes en Paula met hinden vergeleek bijzonder gecharmeerd gelachen. Nu wist ik waarom. Die mythologische hinden hadden volgens Vera eenzelfde goudbronzen kleur. Eva keek nu verstrooid op en griste gewoonte getrouw snel dat leesbrilletje van haar neus. Een beetje verlegen zei Eva lachend, "Jij hoeft toch niet te ...