In de ban van domina Sonja - Sex Verhalen

In de ban van domina Sonja

Vervolg op “Hoe ik mijn domina Sonja ontmoet” Na een paar dagen aan elkaar te hebben mogen wennen, maar vooral van elkaar te hebben mogen genieten, zitten Sonja en ik, de avond voor mijn vertrek samen op het balkon van haar appartement/ hotelkamer. “Ik wil dat je blijft” zegt Sonja, terwijl ze haar zoveelste sigaret aansteekt. “Dat zou ik ook wel willen, maar ik kan mijn verplichtingen in Nederland niet zo maar ontlopen” leg ik uit. “Dat begrijp ik, maar ik wil je bij me hebben” zegt ze met een trillende stem. Van de dominante dame is eventjes niets merkbaar, zo veel is wel duidelijk. Ze is zelfs emotioneel en zenuwachtig, wat haar kwetsbaar maakt. Een kant die ze niet eerder heeft laten zien, doch die, elk mens, dus ook zij, bezit. Nu is het voor mij als ZZP-er niet moeilijk om mijn bedrijfsvoering tijdelijk te staken, echter zal ik dan een alternatieve inkomstenbron moeten hebben, om aan mijn betalingsverplichtingen te voldoen. Dit blijkt voor Sonja dan ook de oplossing in het voorliggende probleem, want ze zegt “ik wil je inhuren als PA”. “PA” reageer ik vragend. “Ja, Personal Assistent” legt ze uit. “Ik doe heel ander werk, lief” reageer ik. Sonja wil echter van geen wijken weten en zegt “noem de prijs die nodig is, zodat je me kunt vergezellen”. Omdat het voor mij vreemd aanvoelt (het voelt als betaald worden om bij haar te zijn) zeg ik “ik doe het alleen als je echt werk voor me hebt”. “Okay” zegt ze “dan neem ik je aan als inspectie-adviseur”. “Wat moet ik me daar bij ...

... voorstellen” reageer ik luid lachend. Sonja is echter bloedserieus en zegt “Ik doe dit zogenaamde werk al jaren en bezoek onze hotels ook al jaren, maar ik heb natuurlijk een bepaalde vorm van bedrijfsblindheid. Jij kunt de kritische noot zijn in deze. Dus, naast het hotel inspecteren, mij wijzen op de punten die ik gemist heb. De kennis en vaardigheden heb je er zeker voor, gezien je vak”. Na een paar minuten over haar voorstel nagedacht te hebben reageer ik met “okay, ik doe het, maar als ik zie dat mijn adviezen in de wind geslagen worden en je me dus als een dure trofee van hotel naar hotel meeneemt, dan stop ik er direct mee”. “Een dure trofee?” reageert Sonja vragend en lachend tegelijk, waaruit haar opluchting blijkt. “Ja, ik ben niet goedkoop” zeg ik. “Komen we wel uit” zegt Sonja, waarna ze me kust en zegt “dit vraagt om champagne”. Ze staat op en loopt naar de vaste hotellijn om te bestellen. Als ze weer terug het balkon op komt lopen is ze zichtbaar opgelucht en slaat haar stemming om, in het standje dominant. “Toch zal ik morgen naar Nederland moeten om een en ander te regelen” zeg ik. “We vliegen later en samen” zegt ze “dan heb je een paar dagen, regelen we het contract en gaan we naar Italië, op naar onze volgende klus, Okay?” Compleet overvallen door haar voortvarendheid reageer ik met “okay, doen we”. “Heb je er verder nog iets aan toe te voegen?” vraagt ze op een toon, die eigenlijk geen tegenspraak meer duldt. Gelukkig schat ik dit goed in, want ik reageer ...