Steegje - Sex Verhalen

Steegje

Wesley dronk zijn pint leeg en wenste zijn maten een goede avond. Het was bijna één uur en morgenvroeg liep de wekker af om zeven uur stipt. Genadeloos. Van het café op de oude markt naar zijn studentenkot was het tien minuten stevig stappen. Hij stak zijn handen diep in de zakken van zijn jas. Het was begin april en fris voor de tijd van het jaar. De route die hij volgde, was de kortste weg. Eén nadeel: ze bracht hem langs een aantal louche steegjes. Normaal gezien hield de jongen zijn blik dan voor zich uit gericht, maar toen hij voorbij één van die steegjes kwam, hoorde hij huilen. Een meisje. Hij stopte en tuurde in het duistere straatje. Hij zag een vage vorm op een meter of tien, vijftien afstand. Net buiten het bereik van de straatverlichting die het steegje in viel. 'Juffrouw?' zei hij voorzichtig. 'Kan ik helpen?' Hij zette een eerste stap in de richting van het geluid. 'Juffrouw?' Nu kon hij haar al iets beter onderscheiden. Ze stond naast een grote afvalcontainer. Ze hield haar handen voor haar gezicht. Wesley zag dat ze lang blond haar had; en dat ze met een moordfiguur gezegend was. Slank, tieten die zo groot waren dat zelfs haar windjack dat niet kon verbergen, brede heupen, lange benen in jeans gestoken. Hij hoopte dat ze zich door hem zou laten troosten! Tenzij zou blijken dat ze een gezicht had dat te lelijk was om op te kloppen. 'Wat is er?' Voorzichtig nam hij haar bij de bovenarmen vast. Aarzelend nam het meisje haar handen weg. Wow, wat was ze mooi! ...

... Ondanks het feit dat haar ogen rood en gezwollen waren van de tranen die ze gehuild had. En Wesley zag nog iets in haar ogen: wanhoop. Misschien heeft ze plaats om te slapen vannacht, dacht hij. Dan kan ze met mij mee. Hij zag het al helemaal voor zich, zij in zijn bed. Plat op haar rug, met de benen open, uit dankbaarheid. 'Wat is er?' herhaalde hij. Wat hij niet gemerkt had - aan de ene kant omdat zijn ogen niet gewend waren aan het duister toen hij het steegje in wandelde, aan de andere kant omdat hij toen alleen maar aandacht had gehad voor het huilende meisje - was dat een in het zwart geklede figuur zich schuil hield in het portaal schuin tegenover de afvalcontainer. Ze maakte zich los uit de schaduw. Het volgende ogenblik voelde de jongen hoe iemand hem bij de kraag van zijn jas greep. Voordat hij kon protesteren, werd er iets hard en koud tegen zijn achterhoofd gedrukt. Kr-klik Wesley had genoeg actie- en politiefilms gezien om te weten wat dat was: de haan van een revolver die gespannen werd. Shit! Ik word overvallen! Sexy blondje deed een stap achteruit, maar zag er niet verbaasd uit door wat er gebeurde. 'Handen op je hoofd,' beval een diepe, schorre vrouwenstem. 'En haal je niets in je hoofd, of ik knal je kop er af.' Om haar woorden kracht bij te zetten, trok ze aan zijn kraag, zodat de ritssluiting aan de voorzijde in zijn keel beet en hem de adem afsneed. Wesley kon net als ieder jong mannetjesdier een grote bek opzetten, maar als je revolver tegen je hoofd gedrukt ...