De tuinjongen - Sex Verhalen

De tuinjongen

... zei: "Ik zal me even verkleden. Wat mij betreft mag jij in elk geval je bloes wel uittrekken, hoor." Jeanne verliet de kamer en het viel me op dat ze een beetje sexy liep, waardoor het in mijn kruis een beetje onrustig werd. Was ik geil aan het worden op een vrouw, die m'n moeder had kunnen zijn? Nou èn, ik hoefde toch niet met haar te trouwen? Bovendien was zij het beslist niet op zo'n jonge knul als ik, dat wist ik wel zeker. Vijf minuten later kwam ze weer in de kamer en ik zat haar een ogenblik met volgens mij open mond aan te gapen, wat Jeanne een glimlach ontlokte. Ze droeg een strakke witte short, die haar slanke benen goed deed uitkomen en een mouwloze bloes met een voor mij aantrekkelijk décolleté, die de aanzet van haar borsten vrijliet. "Kan dit je goedkeuring wegdragen, Hans?" Ze draaide een keer in het rond en keek me weer aan. Wat was ze mooi als ze lachte. "Nou, ik denk niet dat ik in een positie ben om jouw kleding goed of af te keuren, maar ik vind wel dat je er geweldig uitziet. Meisjes van twintig mogen een voorbeeld aan je nemen." Jeanne lachte gevleid, terwijl ze weer naast me kwam zitten en haar hand als een soort bedankje weer op mijn been legde, nu even boven m'n knie. "Dank je, Hans. Dat vind ik heel leuk om van je te horen. Het valt voor vrouwen van mijn leeftijd niet altijd mee om er nog aantrekkelijk uit te zien." "Nou, daar hoef je volgens mij maar weinig moeite voor te doen, hoor." Ze schoof haar hand iets omhoog, kneep even in mijn been en ...

... vroeg glimlachend: "Ben jij altijd zo complimenteus, Hans?" "Alleen als ik het meen, en niet om bij iemand in het gevlei te komen." "Ik vind het heel leuk om te horen." herhaalde ze, terwijl haar hand wat steviger op mijn been drukte. Toen ze merkte dat ik daar niet afwijzend op reageerde, schoof ze haar hand wat op en liet haar blik naar beneden dwalen, maar dat laatste ontging me, want ik probeerde met een scheef oog naar haar Vhals te kijken. En dát ontging háár niet. "Zullen we maar even naar de tuin gaan, om je nieuwe werkterrein te verkennen?" stelde ze toen zacht voor. "Oké." zei ik, een beetje onrustig; wat haalde ik in mijn hoofd? "Je mag je bloes wel uittrekken, hoor. Het is warm buiten." zei ze, terwijl we opstonden. "Is dat niet gek?" vroeg ik aarzelend. "Ik vind het gekker dat je met dit weer een bloes aan hebt, terwijl het daar veel te warm voor is. Geneer je niet, jongen, in de tuin ziet niemand je." "Oké." Ik trok m'n bloes uit en hing die over de rugleuning van de bank. Het weer was inderdaad warm genoeg om in je blote bast naar buiten te gaan. Jeanne bekeek me even en ik meende een blik van goedkeuring in haar ogen te zien, want ze glimlachte. Ze legde haar hand op mijn schouder en liet die strelend over mijn rug naar beneden gaan. Het gaf me gadorie nog een lekker gevoel ook. "Jij ziet er ook goed uit, Hans. Lekker gespierd, daar zullen de meisjes wel van houden, denk ik." "Ach, ik heb wel eens een vriendinnetje gehad, dat het leuk vond. Maar ze was m'n type ...