Gedwongen? - 1 - Sex Verhalen

Gedwongen? - 1

... hier binnen? Wie ben je? Wat doe je hier, wat wil je van me?”“Ga even zitten” zegti de man, “dan zal ik je het vertellen. En nogmaals wees niet bang, ik zal je niks doen”. Het is zijn rustige manier van praten, waardoor Susan voorzichtig op een stoel gaat zitten. “Mijn naam is John. Meer hoef je niet te weten. Ik ben door de tuindeur binnengekomen, want die stond gewoon open” Shit, dacht Susan, ik ben zo bezig geweest met wat ik van plan ben te gaan doen, dat ik geen moment aan de deuren gedacht heb. John vervolgt: “Ik ben hierheen gekomen om met je man te praten. Is hij hier?” “Nee” flapt Susan eruit om zich onmiddellijk te realiseren dat dit wel het meeste foute antwoord is. “Eh… hij komt straks, ik weet niet hoe laat”, waarmee ze probeert de schade enigszins te herstellen en in de hoop dat hij dan weg zal gaan. “Maar wat wil je van mijn man?”“Dat zal ik je vertellen”. John vertelt haar dat haar man dan misschien wel een lieve, zorgzame echtgenoot is, maar in zijn werk is hij keihard. Door hem heeft hij duizenden euro’s verloren. Hij is hierheen gekomen om zijn verlies gecompenseerd te krijgen. Terwijl John rustig zijn verhaal vertelt, observeert Susan hem. Ze voelt aan dat ze voor hem niet bang hoeft te zijn. Hij zal haar niets aandoen. Haar angst verdwijnt. Ze vindt ook dat hij er goed uitziet. Schoon, netjes gekleed, netjes sprekend. Ze denkt zomaar ineens dat hij zonder kleren er ook goed moet uitzien. Bijna glimlacht ze om die gedachte. Maar wat John vervolgens zegt, ...

... brengt haar terug in de werkelijkheid.“Nou weet je waarom ik hier ben. Ik wacht wel tot hij thuiskomt.” Susan weet even niet wat ze moet zeggen. Hoe krijgt ze hem de deur uit? “Ik wil dat je weggaat”, zegt ze. “En als je niet gaat, dan… dan bel ik de politie”. Terwijl ze dit zegt, beseft ze hoe zwak haar woorden klinken. Toch staat ze op en pakt haar mobieltje die op de tafel ligt. Voordat ze echter de kans krijgt, staat John al bij haar. Hij pakt haar hand en met speels gemak ontneemt hij het haar. “Niet doen”, zegt hij. Even staan ze zo samen. Susan ademt zijn geur in. Een echte mannelijke geur. Ze kijkt naar hem op. Hij is ongeveer een hoofd groter dan zij. John kijkt haar aan en loopt terug naar de bank.“Hoe heet je eigenlijk?”“Susan” antwoordt ze.“Susan is een mooie naam voor een mooie vrouw”.“Dank je”. Hoe gek het ook klinkt, maar Susan voelt zich gevleid.“Nou, laten we het dan maar gezellig maken, terwijl we op je man wachten. Heb je wat te drinken? Ik wil wel een glas wijn en neem er zelf ook een”, voegt hij er aan toe.Susan staat op en schenkt twee glazen in. Het is maar een vreemde situatie. Ze zit hier in de kamer met een wildvreemde die zich John noemt en die niet weggaat omdat zij heeft gezegd dat Henk straks thuiskomt, terwijl ze weet dat het niet zo is. Bovendien is hij helemaal niet onaantrekkelijk en nu gaat ze met hem ook nog een glas wijn drinken. En boven, in haar slaapkamer, liggen de sextoys op haar te wachten. Hoe komt ze hieruit? In gedachte loopt ze ...