Van de Een Komt de ander 5 - Sex Verhalen

Van de Een Komt de ander 5

... Dus vroeg ik Eva, "Hoe is de bediening geweest." Eva keek Lotte vlug aan, die hierop instemmend even licht met haar hoofd knikte en antwoordde daarna, "Prima Toine." Daarop vervolgde zij diplomatiek, "maar kijk eerst" voordat je er tweehonderd Euro oplegt." Ik begreep haar hint. Nu ik las wat er op de rekening stond. Daar stond alleen: Het was ons een eer U,Comtesse de Xxxxxx des Xxxxxxen Uw gezelschap te mogen ontvangen. De genuttigde versnaperingen zijn op kosten van ons huis.Eva had geweten dat ik anders een modderfiguur had geslagen, omdat ik geen flauw benul kon hebben, wat de consumpties van zeven man hier in die chique zaak kostten. De gepaste handelswijze is dan niet te veel en toch het gebruikte te vergoeden. Je kon dan niemand beledigen en stond ook niet te boek als adellijke uitvreter. Of zoals in mijn positie als omkoopbaar. Wij regelden dit tijdens de dienst ook zo, als een of andere horecaondernemer je trakteert. Toen wij aanstalten maakten te vertrekken, vloog de garçon in onze richting. Hij hielp buigend met het schuiven van de stoelen en bedankte voor het bezoek. Ook de patron kwam afscheid nemen. Hij zei beleefd, dat hij hoopte ons snel weer eens te mogen ontvangen. Enigszins opgelaten verliet ik met mijn dames de pâtisserie. Eenmaal uit het zicht vroeg ik Eva, "gaat dat altijd zo als jij je hier ergens laat zien." Eva keek mij vriendelijk aan en zei, "ja,.. schat maar ik moet je nog wat bekennen. Dat was ik je vergeten te vertellen. "Ongeveer half ...

... Echtenach behoord tot mijn vader's bezit"." "Wel ja", zei Paula lachend, "dat kan gebeuren, het is maar een detail" hê Eva." Eva vervolgde nu wat verlegen haar uitleg en vertelde dat ze er niet mee te koop liep. Dit ook al vanwege haar eigen bedrijf en verder was pap voor haar een heel normale man. Terwijl zij en haar familie hier tot de upper ten behoorden. Om deze reden woonde zij ook in Nederland. Daar was zij lekker anoniem en dat wilde ze ook nog even zo houden. Wij beloofden haar geheimpje goed te bewaren en echt niemand iets te zeggen. "Fijn", zei Eva, "ik had eigenlijk ook niet anders verwacht. Trouwens pa zal wel opgelucht zijn als ik het hem vertel." Nu was ik nieuwsgierig geworden en vroeg, "hoezo opgelucht"Pierre de rust zelve hoogst persoonlijk." Eva deed uit de doeken dat onze verloving niet ongemerkt voorbij zou gaan en dat wij dan ook officieel voorgesteld zouden worden. "Denk maar eens aan de kranten en de roddelpers", zei Loes nu. "Stik ja, daar had ik nooit aangedacht", zei ik. Mij schoot nu Sjors te binnen, die vond dat Eva leek op dat stuk in zijn catalogus. Ik vertelde Eva het en die zei lachend, "dat is al vaker gezegd. Maar iedereen houdt zijn mond verder, want dàt kan toch niet. Trouwens die foto is zo oud en ik heb er geblondeerd haar op." Het was waar Sjors de nummer een qua herkenning, had ook alleen gezegd "weet je op wie die lijkt." Ik vertelde het Eva en die zei rustig, "zie je wel zo gaat dat altijd." Helemaal gerust was ik er nog niet op en vroeg, ...