-
De kille winter
Datum: 23-4-2020, Categorieën: Tieners Auteur: Noor, Bron: Gertibaldi
... het…. zò op deze manier hebt moeten ontdekken…. Maar ik hou van hen allebei en samen zijn we gelukkig. Kan je dat begrijpen oma?” Oma zuchtte nog eens diep en keek twijfelend naar ons. Het moest een hele schok voor haar zijn geweest maar ze nam het allemaal wonderlijk goed op. Ze veroordeelde ons niet en luisterde naar wat Silvy had te vertellen. Het bleef een lange tijd stil en ik sloeg mijn arm rond Silvy die nog steeds bang tegen mij aan lag. Ook Alex werd nu wakker en geschrokken keek ze van oma naar ons en terug maar voordat ze wat kon vragen begon oma te praten. “Silvy, je bent mijn kleindochter, ik zie je graag en ik wil dat je gelukkig bent. Tegenwoordig is het allemaal anders dan toen ik jong was, jullie hebben meer…. keuzemogelijkheden. Er wordt minder snel afwijzend gedaan als je niet helemaal hetzelfde doet als anderen. Dat was vroeger anders….” Even viel ze stil, voor zich uit starend, denkend aan haar eigen jeugd. “Ach ja…. Het is allemaal al zolang geleden….” mompelde ze stilletjes maar dan schudde ze met haar hoofd en keek Silvy weer aan. “Ben je gelukkig Silvy?” Het was een bezorgde vraag, niet veroordelend. Silvy knikte ja en nam mijn en Alex’ hand stevig vast. “Ik hou van hen oma, met heel mijn hart en we zijn samen gelukkig!” “Dat kan ik zien lieverd. Wie ben ik om er dan tegen te zijn? Al had ik het liever niet op deze manier te weten gekomen!” Oma lachte een beetje en stond dan op. “Ik ga slapen. Morgen praten we nog wel wat verder.” “Slaap zacht oma.” ...
... zei Silvy waarop oma nog even zwaaide en dan het licht uit deed en de trap opliep. De volgende dag had Silvy lange tijd met haar oma gepraat en op het einde waren ook Alex en ik er bij gaan zitten maar de spanning van de vorige avond was helemaal verdwenen. Oma gaf ons alle drie een dikke knuffel en zei dat we een geweldig trio waren. De laatste dagen die we bij oma doorbrachten waren heerlijk ontspannen en gezellig. We moesten onze gevoelens voor elkaar niet meer weg steken en konden gewoon doen zoals we in de zomer op de camping hadden gedaan, open en eerlijk laten zien dat we op elkaar verliefd waren. Maar zoals altijd komt er veel te snel een einde aan mooie liedjes en zo stonden we weer op het perron te wachten tot de trein kwam. De reis naar huis verliep zonder problemen en ook thuis was het ontvangst hartelijk. De laatste dagen van de vakantie zochten we elkaar steeds meer op en waren we amper thuis. De school begon weer en bijna elke dag zaten we of bij Silvy of bij Alex om 'ons huiswerk’ te maken wat meestal eindigde met zoenen en soms ook een heerlijke vrijpartij. Ook op school brachten we de meeste tijd samen door en negeerden we de rare blikken van onze klasgenoten. Alles leek zo perfect, zo zalig dat we al de rest niet zagen. We merkten niet dat er steeds achter onze rug werd geroddeld en dat sommige van onze klas kwaad keken als ze ons samen zagen. Later besefte ik hoe naïef we waren geweest maar op dat moment waren we gewoon gelukkig en leefden op een roze wolk ...