Elvis En Jess - 2 - Sex Verhalen

Elvis En Jess - 2

... ander stemmetje in haar hoofd. Een stem die haar probeerde te verleiden even een pauze te nemen om haar dorst te lessen. Want ze was zo dorstig… En zijn zaad zou de perfecte dorstlesser zijn. Rijkelijk, was zijn voorraad. Elvis had het niet door, maar had kunnen zien hoe het mooie meisje naast haar bijna constant naar hem keek, en hoe ze zo nu en dan op haar lip beet, terwijl ze naar de contouren van zijn pik in zijn slappe robe keek. Zelfs zonder erectie was goed zichtbaar wat hij bij zich droeg, en Jess wist ondertussen maar al te goed, wat het haar kon opleveren. Aan de ene kant zou ze het ook niet erg vinden om een omweg te nemen met Elvis richting het rijk van de Nachtelven. Ze wist niet zo goed wat ze liever wilde. Veiligheid… of… ieder moment op iedere dag dat beest wat haar tot in het eindeloze wist te bevredigen. En dat bracht een hunkering in haar naar boven om hem diezelfde bevrediging te geven. Ze was wel eens vaker opgewonden geweest, maar zo de hele dag door geil wezen, was wel iets wat nieuw was voor haar. Iets wat haar ook goed beviel. Ze liep met haar hoofd in de wolken op dit soort momenten. Ook Elvis, die het op een gegeven moment opgaf, toen hij maar niets bleef horen, begon moeilijker te lopen nu hij zijn aandacht ook meer naar dat wonderlijke schepsel naast zich had verlegd. Voor hem gold het zelfde. Ook hij had weleens zin gehad in iets meer, maar met haar in de buurt leefde hij in een soort eindeloze roes van opwinding. Het was eigenlijk een wonder ...

... dat hij zijn focus net nog had kunnen verleggen naar andere zaken. En ook hij had geen haast. Ze had gezien hoe de contouren onder zijn robe veranderde, maar was zo gefocust op zijn lul dat ze niet eens doorhad, dat hij zijn aandacht naar haar had verlegd.Met een grom en een uitgestoken vinger, wees hij naar een rots wat hoger boven de rivier, waar de rivier ook wat breder en dieper werd al. En met dat de rivier dieper en breder werd, werd de rotswand waarlangs ze liepen steiler. Aan de overkant lag ‘’Het Verdorde’’, wat gek genoeg nog altijd minder dor en droog was als Durotar. Als je goed keek, zag je in de verte wat smog hangen boven de goblin stad Ratchet. Ook daar zou ze veilig kunnen zijn. Als ze geluk had. Ratchet was neutraal. Zij had het niet gezien, en hij vertelde het haar niet. Kon hij ook niet, mocht hij het wel willen. Maar daar boven op de rots, overkijkende het water, stonden ook wat grote dikke palmbomen, die maar beschutting moesten bieden aan de 2 zwervende lichamen die hier voor de nacht een stop zouden maken. In het ondiepe van de rivier, friste Jess zich snel even op terwijl Elvis boven het kamp opzette. Ze raakten steeds verder met steeds minder. Van wat droog hout wist hij nog net een vuurtje te maken. Vuur was ook een element wat hij moest leren beheersen. Van een klein smeulend vuurtje wist hij in ieder geval al een groot kampvuur te maken. Dat was ook wat. En zonder brandstof. Met een vermoeide glimlach kwam Jess even later bij hem en legde ze haar ...