1. Loes, het zusje mijn beste vriend


    Datum: 18-4-2020, Categorieën: Tieners Auteur: Gerard, Bron: Gertibaldi

    Het volgende verhaal is mij een paar weken geleden overkomen. Ik ging zoals wel vaker op zaterdagmorgen onaangekondigd langs bij Maarten, een goede vriend van mij. Aangezien het bij hen thuis een gewoonte is om via de achterdeur het huis binnen te gaan, liep ik zonder iets te roepen de woonkamer in. Dit doe ik wel vaker en wordt ook niet als een probleem gezien. Deze keer verliep het echter iets anders. Ik liep de woonkamer in en zag Loes (Maarten’s zusje) onderuit gezakt op de bank zitten. Doordat ik zachtjes binnen was gekomen, had Loes niet in de gaten dat ik achter haar stond. Vanuit mijn positie kon ik haar wel zien zitten, maar zij kon mij niet zien. Zoals zij daar zat in haar ruime pyjama leek ze eerder op een jong meisje dan op een jonge vrouw . Nadat ik haar even had bekeken, begroette ik haar. “He Loes, is Maarten er ook?” Ze schrok duidelijk toen ze mijn stem hoorde. Later zou ik pas goed begrijpen waarom dit was. Zonder mij aan te kijken groette ze mij terug. Even dacht ik te zien dat ze vlug ging verzitten, maar dacht er verder niet over na. “Maarten is er niet.”, zei ze terwijl ze mij nog steeds niet aankeek. “Weet je misschien hoe laat hij thuis komt?”. “Voor zover ik weet komt hij over een uurtje thuis, hij ging even naar de stad toe om een broek te kopen.”,. “Vindt je het erg als ik hier op hem blijf wachten? Ik heb weinig zin om eerst weer naar huis terug te moeten en dan weer hierheen te komen.” Voor het eerst sinds ik binnenkwam keek Loes me aan. “Is ...
    ... goed” zei ze, “ik was toch alleen maar een beetje tv aan het kijken.”. Aangezien ik heel vaak bij hen langskom had ik Loes al wel vaker in haar pyjama gezien. Zij vond het dus ook geen enkel probleem dat ze nog niet was omgekleed. Ik liep naar de andere bank toe en ging schuin tegenover haar zitten. Loes zette TMF op en deed het volume harder. Terwijl we zo een tijdje tv zaten te kijken viel het mij op dat Loes een beetje vreemde zithouding had. “Als je wat wilt drinken moet je het zelf maar even pakken” zei Loes plotseling. “En als je dan toch staat kun je meteen wat voor mij inschenken” zei ze er grappend achteraan. Aangezien ik wel dorst had en al vaker mijn eigen drinken had moeten pakken van Maarten, stond ik op en liep naar de koelkast. “Wat wil je drinken?”vroeg ik aan Loes. “Doe maar wat cola” zei ze. Met twee volle glazen met cola liep ik terug naar de bank en gaf haar een glas cola. Om het glas aan te kunnen pakken moest ze iets verzitten, toen zag ik ineens dat er een natte plek zat tussen haar benen. “Heb je met cola gemorst?” vraag ik onnozel. Snel gaat Loes weer verzitten, maar haar knal rode kop kan ze verbergen. Hierdoor snap ik direct hoe dom mijn vraag was. “Wat was je aan het doen, voordat ik binnen kwam?” vraag ik terwijl ik haar strak aankijk. Geschrokken van mijn vraag stamelt ze zachtjes “tv aan het kijken”. Haar hoofd werd nu nog roder dan eerst. “En verder?” vraag ik door. Toen pas viel het mij op dat de dvd -speler nog steeds liep. Opeens bedacht ik me ...
«1234...»