Klaartje & Andres: ontmoeting met een jonge neger - Sex Verhalen

Klaartje & Andres: ontmoeting met een jonge neger

Met het begin van mijn puberteit begon ook mijn interesse voor jongens te groeien. En nu ging er zelfs geen dag voorbij dat ik niet dacht aan Andres – een jongen van Afrikaanse origine – die toen hij vijf was – samen met zijn één jaar jongere broer Vince – vanuit een ver tropisch land naar hier was gekomen. Beiden werden geadopteerd door een koppel dat niet ver van ons woonde. Maar alhoewel de afstand tussen beide woningen niet meer dan een kilometer kon bedragen, leek de afstand onoverbrugbaar. Zij woonden immers in een huis dat je moeilijk als zodanig kon omschrijven. Het was een groot modern bouwsel opgetrokken uit glas en staal, ontworpen door een beroemd architect en gelegen in een uitgestrekt domein. Terwijl ons huis – alhoewel het ruim genoeg was voor mijn ouders, mijzelf en mijn drie broers – eentje was zoals je er wel meer tegen kwam. Het was zelfs ruimer dan de woning van de meeste van mijn vriendinnen. Zo hadden we ieder onze eigen slaapkamer, was er de ruime dokterspraktijk van mijn vader, hadden we een hobbykamer – die naar mijn mening met fitnesstoestellen, uitklapbare zetel, tv, playstation en posters van schaargeklede vrouwen er veel te jongensachtig uitzag – en waren er tenslotte naast woonkamer, keuken en dergelijke ook twee badkamers voorhanden. De ene badkamer was enkel toegankelijk via de slaapkamer van mijn ouders en was dan ook verboden terrein voor mijzelf en mijn broers. De andere badkamer was in gebruik door mezelf, mijn twee oudere broers Tom en ...

... Björn en mijn jongere broer Lars. Nu ik in de badkamer stond, klaar om een verfrissende douche te nemen, werd de rust abrupt verstoord. Zonder enig teken was mijn jongste broer Lars – die exact een jaar jonger was dan mij – de badkamer binnengelopen. Mijn eerste gedachte was om mijn schaargeklede halfnaakte lichaam te bedekken voor hem, maar mijn tweede gedachte was veel verrassender dan de eerste. Ik dacht terug aan een verhaal dat mijn vader tot vervelends toe had herhaald. De tweede gedachte haalde het van de eerste waardoor ik niet meer lette op mijn broer en mij verder ontkleedde en een douche nam, denkend aan het verhaal dat mijn vader zo vaak had verteld. Mijn vader was – als arts – al verschillende malen binnen geweest in de moderne woning waar Andres en Vince samen met hun adoptieouders woonden. Zo onder de indruk van de luxe en grootsheid van het bouwsel kon hij er maar niet over zwijgen. Hij vertelde dan over de fitnessruimte, het zwembad, de grootse woonkamer waar ieder luxueus speeltje zijn plaats had gevonden en over het grote aantal badkamers, slaapkamers en logeerkamer die in deze woning aanwezig zouden moeten geweest zijn. Vaak had ik me dan ook afgevraagd hoe beide jongens zich zouden voelden in al deze luxe die ze waarschijnlijk in hun thuisland nooit hadden gekend. Mijn vader sloot telkens het verhaal af met de woorden: “Maar wij met ons zessen hebben het ook toch niet zo slecht”; alsof hij zich wilde excuseren voor het feit dat hij ons niet dezelfde luxe kon ...