Roos [5] - Sex Verhalen

Roos [5]

Heerlijk kan Roos genieten van t warme weer. De examens zijn over dus zeeën van tijd. Van haar ouders hoeft ze niet gelijk te werken, op vakantie gaat ze pas later. Dus heeft ze alle tijd van de wereld. Sanne is ook nog thuis maar die werkt overdag. Haar ouders kunnen wat minder bijspringen dan bij Roos, dus die kan al het geld dat ze verdient wel gebruiken. Iedere dag gaat Roos met dit weer naar t zwembad. Ze zwemt een paar baantjes om de conditie op peil te houden, want de hockey trainingen zijn afgelopen. Praat met wat mensen en ligt vooral lekker te zonnen. De rest van de tijd ligt ze te zonnen in de achtertuin. Ze was alleen thuis vandaag. Vader en moeder aan t werk en broerlief moest gewoon naar school. Dus na haar dagelijkse zwemuurtje ligt Roos lekker op te warmen in de zon. Ze begint al serieus een vakantie kleur te krijgen en is trots daar trots op. Ze durft het niet aan om naakt te zonnen, ze weet niet precies wat de buren kunnen zien. Al doet ze wel veel moeite zo veel mogelijk van haar lijf egaal bruin te laten zijn. Maar goed, de huid op haar borsten en rond haar kruis heeft nog weinig zon gezien. Wanneer ze 's avonds in de spiegel kijkt vind ze de verschillen ook wel mooi, bijna opwindend zelfs. T benadrukt die plaatsen waar ze zo voorzichtig mee is en maakt ze nog specialer lijkt wel.Roos hoort over de schutting wat gerommel. Zal de buurvrouw wel zijn die blijkbaar een dagje vrij heeft. Er wordt wat gewerkt in de tuin of de was opgehangen. Roos is de aandacht ...

... ervoor al snel weer kwijt en verzonken in haar boek. Ze ligt een oud werkje uit de kast van haar Pa te lezen waar hij helemaal lyrisch over is. T is van Jan Wolkers, als je haar ouders vraagt lopen ze over van enthousiasme. Tot nu toe is t wel leuk, maar vooral een duik in oude tijden. Plots gaat er op de boven etage van de buren een raam open en begint de buurvrouw tegen Roos te praten. Of ze lekker ligt en geniet van haar vakantie. Ja knikt Roos terwijl ze over haar zonnebril kijkt. De buurvrouw vraagt of ze koffie komt drinken als ze zin heeft. En och, zo de hele dag alleen is ook saai dus stemt ze in en zegt dat ze er zo aan komt. 'Laat maar' antwoord de buurvrouw; 'ik kom wel jouw kant op'. En in tien minuten staat Linda, de buurvrouw, met koffie en koek naast Roos die alweer vertrokken was in de verhalen uit de hippie tijd. 'Leuk boek?' vraagt Linda. 'Grappig' antwoord Roos en legt t boek weg. Ze kijkt op en kijkt recht in de blauwe, heldere ogen van Linda. Even valt alles stil lijkt t wel. Wauw schalt door het hoofd van Roos, wat een prachtige ogen. Je leest wel eens over verdrinken in een blik, zeeblauwe ogen en dat soort liederlijke beschrijvingen. Roos vond dat altijd wat overdreven, zo praktisch is ze wel. Maar nu verdronk ze letterlijk in de ogen van de buurvrouw. "Heb je een stoel voor me" vraagt Linda, waarmee Roos weer neerdaalt op de wereld. En vlug staat Roos op om een tweede ligstoel te pakken uit het schuurtje achter in de tuin. Terwijl ze daar heen loopt ...