Jongens Hormonen - 38 - Sex Verhalen

Jongens Hormonen - 38

... wij zwem in de river, wij ook soms maak sperm.- Dan zwem je naakt ?- Yes, naked.- Tot hoe oud ?- Tot… jong mannen zwem naakt. Oud niet.We lachten.- You will do it ?Ik keek mijn broer aan.- Yes.. omdat jij mij broer bent;Mijn hand nam de penis van Kamal vast. Ik voelde de zachte warmte van die enorme penis. De hand van Kamal omklemde mijn penis. Onze handen masseerden elkaars stijve penis. Het voelde lekker aan. Onze handen gingen sneller en sneller. Ik voelde hoe mijn lichaam zicht voorbereidde op een spermastroom. Kamals naakte lichaam begon te trillen. Hij strekte zich. Hij kreunde.- Yes.. Yes… Ooohhh… Yes….We spoten op hetzelfde ogenblik, Kamal en ik. Onze handen lieten elkaars penis los. We keken elkaar aan. Er plekte een klad wit sperma op zijn bruine buik. Er leekten nog enkele druppels uit zijn felrode eikel.Kamal keek me aan.- Thank you… Dank jij….Hij keerde zich naar mij, greep me vast en kuste me op de wang.- You… Jij is mijn broer….- Jij bent ook mijn broer.Ik nam een handdoekje uit het nachtkastje. We veegden onze buik en penis schoon. Het handdoekje zou ik ’s anderendaags wel bij het wasgoed werpen. Zo hoorde het.Hoe lang lagen we nog te praten ? Ik weet het niet. Tot een eind over middernacht. In een mengeling van quasi perfect Engels en half-gebroken Nederlands vertelde Kamal over zijn geboortestreek, over zijn jeugd, over zijn familie. Ik leerde dat bij hen naakt nooit een taboe was, ook niet op de scholen die Kamal volgde.Ik vroeg ook of masturberen – ...

... masturbation – een taboe was. Kamal vertelde dat daar openlijk niet over gesproken werd. Doch iedereen deed het – dacht hij toch. Hijzelf had reeds sperma toen hij twaalf jaar was. Ja, hij was ook dikwijls gaan zwemmen met kameraadjes, naakt in de vijver of het riviertje. Ook als hij reeds twaalf of dertien was. Nee, meisjes zwommen meestal niet volledig naakt. Ja, het gebeurde wel meer dat een aantal jongens zwom met een slipje aan en anderen naakt waren. Geen taboe daarover !Op een bepaald ogenblik keerde Kamal zich naar mij, greep me vast, trok me over hem. We lagen boven elkaar, zijn armen omstrengelden mij, drukten me hard op zich. Hij zoende me in de hals en op de wang.- I’m very happy… Dank Rik….Ik knipte het licht uit.Was me dat een avond geweest. Kamal. Mijn broer. Mijn vriend.Ik dacht aan Lieven. Ik verlangde naar Lieven. Doch ik zou een jaar lang samen leven met Kamal.Ik sliep in.Vrijdagochtend. Wanneer ik wakker kwam, was Kamal weeral bezig met zijn laptop.- Goeie morgen, Kamal.- Good morning. Greetings from my parents.- Thanks… Make my wishes to them.- I do.Kamal had een wit slipje aan. Het stond hem enig, zo met zijn donkere huidskleur.Toen hij klaar was, trok hij het slipje uit. Samen liepen we naar de badkamer. Douchen. Slipje en kort broekje en hemdje aan. Naar de keuken.Tegen negen uur naar het gemeentehuis. Die kwibus van daags voordien was een en al vriendelijkheid. Het vreemdelingenpaspoort, één jaar geldig, lag klaar. Kamal glunderde. Nu was hij wettelijk ...