Spelen (inleiding) - Sex Verhalen

Spelen (inleiding)

Mijn lepel blijft hangen in het midden tussen mijn soepkom en mijn mond. Grijnzend kijk je me aan. ‘Zeg je nou wat ik denk dat je zegt?’ Terwijl ik de vraag uitspreek weet ik niet op welk antwoord ik hoop. Ik denk dat ik hoop dat je iets anders bedoelt of dat je gewoon weer eens aan het plagen bent. Toch is er iets in je stem, de daadkracht waarmee je mij vertelt dat je het geregeld hebt, wat maakt dat mijn keel zich dicht knijpt en elke vezel in mijn lichaam klaar is om te rennen. Er naartoe of er ver vandaan... Dat weet ik nog niet.In het begin van onze liefde was het een veel voorkomende plagerij, van ons allebei. Gespeelde teleurstelling bij mij op een luie zaterdagavond samen thuis en gekmakende insinuaties van jou per app als ik onderweg was of, de meest spannende, geblinddoekt wachtte tot ik zou merken wat je nu weer van plan was. Zou je het echt doen? Zou je mij ermee overvallen of kan ik die spanning van mij afzetten? Het spel eromheen was leuk, opwindend en intiem. Inmiddels is het alweer wat maanden geleden dat we mijn fantasie genoemd hebben, niet plagerig maar ook niet serieus. Want ook dat hebben we veel gedaan, bespreken hoe, met wie en onder welke voorwaarden we het zouden doen. Elk gesprek leidend tot uren heftige, geile en grenzeloze seks. En nu, maanden later, terwijl we een zaterdagse soep met brood eten tijdens het keuvelen over de week zeg je het opeens. Tussen de happen door. ‘Trouwens. Wat ik nog wilde zeggen... Ik heb alles geregeld. Het gaat ...

... gebeuren schat! Ben je er klaar voor?’Ik weet direct waar je het over hebt.‘Ik pak even een glas water. Jij ook iets?’ Ik moet een moment ontsnappen aan je ogen vol verwachtingen en vermaak zodat ik kan nadenken. Om mijzelf die tijd te geven loop ik naar de keuken terwijl ik mijn gedachten probeer te ordenen. Dat we vanavond gaan spelen was duidelijk. Althans, daar hoopte ik op. Al dagen zinspelen we op de zin die we beiden hebben om weer eens lang en uitgebreid tijd te maken voor ons spel en vanavond hebben we geen plannen. Opeens herinner ik me hoe je al een aantal weken regelmatig aandringt op tijd voor elkaar, en dan wel deze zaterdagavond. Eerder zocht ik er niets achter, vond ik het fijn dat je tijd voor ons zocht in onze drukke agenda’s, maar nu besef ik dat je misschien wel specifieke plannen hebt voor vanavond. Zou het? Of bereid je mij gewoon voor op een avond vol spanning, niet weten wat er komt en overgave door nu wat zenuwen bij mij op te roepen? En wat als het echt is? Als je mijn fantasie echt uit gaat laten komen vanavond? Fantasieën zijn heerlijk maar ze echt uit laten komen is andere koek... Hoezeer mijn zenuwen ook tekeer gaan, een paar keer diep ademhalen en een glas water zorgen voor ruimte voor de opwinding en het rotsvaste vertrouwen in jou. Wat we ook gaan doen vanavond, ik ben veilig. De drukte van vandaag heeft gemaakt dat ik nog geen seconde bezig was in de ‘speelmodus’ te komen, opwinding en onderdanigheid aan jou te laten opkomen. Ik besluit daar nu ...