Het Dagboek Van Jolijn - 5 - Sex Verhalen

Het Dagboek Van Jolijn - 5

Klik hier voor het vorige deel uit deze serie:Het Dagboek Van Jolijn - 4Zaterdag 13 juli 2013Mijn ganse lichaam stond vol met blauwe, naar paars verkleurende plekken. Pijn had ik niet meer, enkel bij bruuske bewegingen strafte mijn lichaam mij af met een pijnscheut. Na het ontbijt, besloten mams en ik een wandeling te maken naar de ochtendmarkt van Ruoms. Ik hield van die speciale Provençaalse sfeer op die lokale marktjes. De grote diversiteit aan geuren en kleuren, de smaak van de vele proevertjes die de lokale boeren maakten om hun producten te aan te prijzen en natuurlijk de terrasjes waar je een wijntje kon drinken; dit maakte als kind al een grote indruk op mij. Ik stelde me dan voor dat dit leven als god in Frankrijk was.Net op het moment dat we wilden vertrekken, kwamen Lauren en Nore langs. Toen ze vernamen wat onze plannen waren, gingen ze graag met ons mee. Lauren kwam naast me lopen en vertelde honderduit over de indrukken die ze deze vakantie had opgedaan. Ze liet haar hand in de mijne glijden en hand in hand wandelden we verder. Plots stopte ze om een steentje uit haar flip flops te halen. Onmiddellijk kwam Nore naast mij lopen. Ze legde voorzichtig haar arm rond mijn schouders en trok me dichterbij. Bijna automatisch gleed mijn arm rond haar heup. “Alles oké met jou?” vroeg ze. Ik knikte en voelde hoe ze haar lippen op mijn wang drukte. Ik keek vlug achterom naar Lauren en merkte de pretlichtjes in haar ogen. Ik vroeg me af wat die twee meiden van plan ...

... waren.We slenterden wat langs de kraampjes en genoten van de aangeboden hapjes. Mams deed aankopen voor ons middagmaal: gele en paarse paprika's, witte aubergines en gele courgettes. Ze nodigde beide meiden uit om 's avond mee te eten van haar onovertroffen ratatouille, wat Lauren en Nore maar wat graag aanvaarden. We zochten een plekje in de schaduw op een terras en bestelden een fles wijn. Ik vroeg Nore en Lauren of ze me meer konden vertellen over de relatie tussen Tamara en Liese.“Mijn mama is advocate en mijn papa is haar assistent. Tamara is mijn zus” stak Lauren van wal. “Zij werd geboren in januari en ik 11 maanden later in december van hetzelfde jaar. Ik was min of meer een ongelukje, mama dacht dat ze niet zwanger kon worden zolang ze borstvoeding gaf, en toen was ik daar plots. Tamara beschouwt me nog steeds als een indringer in haar luxeleventje. Toen we naar de kleuterklas gingen, ontmoetten we daar Nore. Nore en ik werden dikke vrienden en Tamara was altijd in onze buurt, meestal om ons te pesten. Enkele jaren later kwam er een nieuwe leerling in onze klas. Liese werd door bijna iedereen zwaar gepest. Ze was dan ook anders dan de meeste andere kinderen. Ze was niet mee met de nieuwste rages die de kop opstaken, was niet gekleed volgens de laatste mode. Tamara beschermde Liese tegen haar pesters en Liese legde haar lot in Tamara's handen. Tamara beschouwde Liese meer als een hulpje dan als een vriendin. Toen bleek dat Lieses vader wegens zedenfeiten naar de gevangenis ...