Het Laatste Lesuur - Sex Verhalen

Het Laatste Lesuur

Regenvlagen raasden tegen de ruiten van het klaslokaal. Het weerbericht had voor de komende dagen niet veel goeds voorspelt: een aanhoudende depressie, met vrijwel constant heftige regenbuien die de mensen in het dorp angstvallig binnen de muren zou houden. Eigenlijk hield ik wel van dit weer. De anders zo hysterisch drukke scholieren waren nu redelijk kalm en futloos. Iedereen hunkerde naar zon, warmte en vakantie. Eerlijk gezecht klonk dat laatste voor mij ook wel aantrekkelijk in de oren. Mijn eerste jaar als docent Nederlands was me zwaarder gevallen dan ik had gedacht: mijn collega’s waren allesbehalve sympathieke, sociale figuren waar je in de pauzes een goed praatje mee kon maken.Maar vooral ergerde ik me aan die honderden tieners. Ze waren wel aardig, daar niet van, maar zo’n hele klas bij elkaar kon de boel toch flink op stelten zetten. En in orde houden was ik nog niet zo’n kei. Ik was een beginneling in het onderwijs, en toen ze mijn zwakke punt doorhadden, begonnen ze me steeds verder uit te dagen. Het waren vooral de jongens, maar soms kon een meisje er ook best wat van. De aandacht van de meiden kwam denk ik vooral door mijn opvallende verschijning hier op school. Met mijn jonge dertig jaar, strakblauwe ogen en brede schouders viel ik nogal op tussen de oude, hangbuikige types die op deze school nog meer les gaven. Ik vond de aandacht altijd wel leuk. Een beetje flirten kon geen kwaad, niet?Ik keek op mijn horloge. Nog vijf minuten en de bel van het laatste ...

... uur zou rinkelen. De leerlingen van H4B waren huiverend bezig met hun overhoring. Ik vond het werkelijk onbegrijpelijk hoe sommigen van mijn leerlingen nog steeds moeite hadden met de grammatica. Tot in den treuren had ik het aan ze moeten uitleggen, en nog steeds hadden sommigen nog geen flauw idee hoe ze een zin moesten ontleden. Vooral Sophie bakte er niks van. Ze was een verlegen, ietwat onzeker meisje. Vaak zat ze teruggetrokken in een hoekje achterin de klas. Voor zover ik wist had ze geen vrienden, en eigenlijk had ik een beetje medelijden met haar. Met een gemoedelijke glimlach zag ik haar vol concentratie worstelen met al die moeilijkheden die de Nederlandse taal rijk was. Voor het eerst viel me op dat ze niet eens zo’n onknap meisje was. Veel make-up droeg ze niet, in tegenstelling tot de vele andere meisjes, die er vaak als halve barbiepoppen bijliepen. Maar Sophie had het ook niet nodig. Ze had grote, donkere ogen, volle lippen en golvend, half lang haar. De rest van haar lichaam was bedekt onder een dikke coltrui, en daaronder een kort rokje. Ik begon het vreemd te vinden dat er geen jongens achter haar aan zaten. Waarschijnlijk eisten de barbiepoppen al hun aandacht op, en was hun dit mooie meisje nog niet eens opgevallen.Ik werd opgeschrikt uit mijn bepeinzingen door het schelle geluid van de bel. Meteen stond iedereen op, en één voor één verlieten de chagrijnige gezichten mijn lokaal. Zuchtend wachtte ik tot de klas was leeg gedruppeld. Toen begon ik met het ...