-
Een kus voor altijd! Deel 2
Datum: 3-4-2020, Categorieën: Tieners Auteur: Noor, Bron: Gertibaldi
... haren streelde. Toen ik wat bekomen was keek ze me aan en zei rustig “Dat weet ik niet lieve schat, maar ik denk het niet. Zij is naar jou gekomen na die avond in die club! Zij wou praten en heeft de stap gezet waardoor jullie uiteindelijk in jouw bed zijn beland. En zo te horen vond ze het geweldig. Alleen moet ze nu gaan kiezen wat ze wil. En dat is niet gemakkelijk, dat weet jij ook wel. Ze heeft dingen ontdekt in zichzelf waar ze waarschijnlijk nog nooit aan heeft gedacht. En als ze kiest voor die nieuwe gevoelens, dan gooit ze haar hele leven op z’n kop en ook dat van haar vriend. Je moet haar tijd geven liefje, net zoals ze gevraagd heeft. Ze heeft die tijd nodig om te kunnen kiezen, om een nieuwe toekomst te zien. Een toekomst met jou inplaats van haar vriend! En als ze uiteindelijk toch voor hem kiest, dan was het geen liefde van haar kant en moet je haar zo snel mogelijk vergeten! Jij verdient het om te worden gekozen!” Tara keek me aan, droogde mijn tranen op met haar mouw en gaf me een zoentje op de lippen. Daarna stond ze op, trok mij ook omhoog en zei “Kom, wij gaan op stap! Maakt niet uit waar je heen wilt, als je maar naar buiten gaat!” Ze nam een jas en liep dan samen met mij naar buiten. Die avond zat ik voor het eerst sinds dagen ontspannen in de zetel toen de telefoon ging. “ Met Noor!” “Hey Noor, ik ben het….” Ik kreeg plots geen woord meer uit mijn keel. Het was Sofie! “Noor? Ben je er nog?” “Euh…. jaja. Ik ben er nog.” “Ik…. ik mis je Noor…. Ik…. Kan je ...
... naar hier komen? Ik denk dat we moeten praten. David is weg voor zijn werk en hij komt pas over twee dagen terug, dus we hebben tijd om te…. praten.” Wat moest ik doen? Vorige keer was dat 'praten’ wel heel leuk geëindigd maar of dat nu weer zou zijn? Maar niet gaan zou ook niets oplossen, dus kon ik beter gaan en eindelijk te weten komen hoe en of Sofie het zag zitten met ons. “Oké, ik kom naar je toe. Tot zo!” “Tot zo!” Ik legde af en bleef even stil zitten in de zetel, starend naar mijn telefoon. Dan deed ik mijn jas aan, pakte mijn sleutels en vertrok naar Sofie. Wat later zat ik in de zetel naast Sofie met een glas cola in mijn handen. Sofie keek wat ongemakkelijk en prulde aan haar blouse. Na wat een eeuwigheid leek zei ze zachtjes “Lief dat je wou langskomen.” “Graag gedaan!” antwoordde ik met een glimlach en legde onbewust mijn hand op haar been. Het leek wel of ze gebeten werd want ze schoot omhoog maar ging dan verlegen kijkend weer zitten. “Sorry.” mompelde ze. “Ik ben nogal zenuwachtig sinds…. sinds…. Je weet wel!” Ik knikte maar zei niets. Weer prulde ze aan haar blouse maar dan keek ze mij aan en zei met een zachte stem “Het is moeilijk Noor, zo moeilijk, en ik weet niet wat ik moet kiezen! Het ene moment wil ik niets liever dan bij jou zijn, maar dan denk ik weer aan David en dan wil ik hem geen pijn doen. Hij is altijd zo lief voor mij geweest….” “Je moet je hart volgen Sofie. Die dag met ons tweeën was heel speciaal voor mij…. en ook voor jou denk ik. Ik voel ...