1. Tienermeisjes, op jacht.


    Datum: 1-4-2020, Categorieën: Tieners Auteur: Angela, Bron: Gertibaldi

    Oftewel opa’s vogelvrij verklaard. In de huidige economie moet overal bezuinigd worden, vaders raken massaal hun banen kwijt, moeders ook trouwens, zie de massa ontslagen bij Ford in België en ook wij in Nederland krijgen het steeds zwaarder. ‘’Goh? Ik heb nog wel een Ford KA gekocht, een witte met zo een rode streep.’’ Mirjam, zestien jaar, lang donkerblond haar, eentje waarmee menig vent ‘s morgens wel een beschuitje mee wilde eten, hoorde haar vader met gemengde gevoelens aan. ‘’Mirjam, ik ben ontslagen, de fabriek gaat dicht en dat scheelt ons driehonderd vijftig euro in de maand, je moeder en ik hebben besloten dat jij en je zus Marbelle maar een baantje moeten zoeken, krantenwijk of zo iets dergelijks, want wij zijn genoodzaakt jullie riante zakgeld te stoppen.’’ Marbelle, zeventien jaar en haar haar nog blonder en langer dan haar zusje, veerde geprikkeld van de bank op, ‘’WAT? Dat… Dat kan je niet menen.’’ ‘’Een van jullie twee kan gemakkelijk de auto weg doen, overbodige luxe,’’ sneerde Mirjam, die haar leuke leventje buiten de school om als sneeuw voor de zon zag verdwijnen. De volgende dag op school hoorden ze, dat ze niet de enige waren. De vader van Sophie werkte in de zelfde fabriek en die van Clara en Sabine ook. ‘’Of wij maar een krantenwijk wilde gaan doen,’’ mopperde Marbelle tegen haar vriendinnen. ‘’Jullie ook al?’’ reageerde Clara. ‘’Je denkt toch niet echt dat ik ‘s morgens voor schooltijd om zes uur de Televaag ga rondbrengen?’’ ‘’Maar ja, wat ...
    ... dan, He?’’ murmelde Mirjam. ‘’Och, wij verzinnen wel wat zusje.’’ Er bleken nog meer vaders ontslagen te zijn en sommige moeders die bij een van de toe levering bedrijven werkten ook, het ging dan ook om zo ongeveer tienduizend mensen, dat komt hard aan, ‘’maar dat wil nog niet zeggen dat je een krant gaat rondbrengen voor vijfenzeventig Euris in de maand.’’ ‘’Zien ze ons soms niet voor vol aan,’’ sneerde Bea. ‘’Je kunt ook bij een super vakken gaan vullen of achter de kassa.’’ ‘’Ja, doei en dan me nagels naar de kloten helpen.’’ Er werd zo heel wat afgemopperd. Ze waren ook wel een beetje verwend natuurlijk. Zondagmorgen stapte Mirjam op de fiets en reed naar opa Jan, ze was daar al een tijd niet meer geweest en ze had een idee. Opa was al achter in de zeventig, een stevige vent, die van een riant pensioen genoot na ruim vijftig jaar hard werken. Mirjam kon goed met hem opschieten, af en toe stopte hij haar wel wat geld toe, vandaar haar plan. Ze wilde als het lukte weer vaker bij opa langs gaan. Opa deed de deur open en was verrast een van zijn geliefde kleindochters voor de deur te zien staan. ‘’Goh? Mirjam, al een tijd niet meer gezien meisje, kom binnen.’’ Mirjam liep achter hem aan de kamer in. Opa woonde in toch best wel een riante villa, vond ze, hij kon zich goed redden en kookte nog zelf. Ze ging tegenover hem zitten en zette haar benen zo neer dat haar dijen iets gespreid waren en ze lette op zijn ogen. ‘’Het is misschien nog wat vroeg, maar opa heeft zin in een ...
«1234»