1. Kamer 408


    Datum: 1-4-2020, Categorieën: Hetero Auteur: Yourcaptain, Bron: Opwindend

    ... dat niet toegeven! Hoe langer ik erover nadacht, hoe belachelijker ik dat vond. Waarom niet gewoon ingaan op die uitnodiging? Hoe vaak kreeg je zo een uitnodiging onder je deur geschoven? En wat dat nog als er andere kerels waren? Iedereen in het spel was volwassen, toch? Ik voelde aan mijn harder wordend kruis dat ik argumenten zat te bedenken om te doen wat ik toch al van plan was te doen: teruggaan en de vastgebonden vrouw neuken. Het beeld alleen al bracht mijn hoofd op hol. Ik had nooit een vrouw vastgebonden om haar te neuken. Maar de gedachte daaraan wond me nu plots onwaarschijnlijk op. Ik besloot nog snel een douche te nemen. Mijn pik stond inmiddels steenhard. Ik trok alleen een jeans aan, een wit hemd, een jas en mijn schoenen. Na nog wat aftershave en deodorant was ik klaar. Ik ging opnieuw naar de vierde verdieping. De gang was leeg dit keer. Misschien waren de andere kerels ook naar hun kamer teruggekeerd? 0f misschien hadden ze al gedaan wat ik nog niet had gedurfd?Ik keek snel om me heen en wandelde onhoorbaar door de gang. 418, 416, 414,… ik keek ongemakkelijk om me heen, maar de gang bleef stil en leeg…ik had geen excuses meer… mijn hart begon nu toch echt veel sneller dan normaal te slaan…dit had ik sinds mijn eerste bezoek aan een bordeel niet meer gevoeld… 412… 410… ik zag de deur van 408 op een kier staan… in een flits zag ik de vrouw liggen… 406… 404… Mijn hart sloeg een slag over en ik trilde op mijn benen. Ik moest naar adem happen, maar ik had me ...
    ... niet vergist. De vrouw lag er. Ik wist dat ik niet meer uit deze gang zou geraken zonder in kamer 408 te zijn geweest! Ik maakte mezelf iets wijs als ik dacht aan die magneet te kunnen ontkomen… Ik dwong mezelf terug te gaan. 404… 406… 408! Ik bleef staan. Ik keek door de kier naar binnen. Ik schrok opnieuw. Omdat alles precies was zoals het op de handgeschreven uitnodiging stond. En precies zoals ik het me nu sinds meer dan een uur aan het verbeelden was. De vrouw lag er volledig naakt. Met uitgestrekte armen en benen. De polsen en de enkels waren met zwarte banden aan het bed bevestigd. Hier moest ik me niets meer bij verbeelden. Dit was het. Nu moest ik reageren. Ik had mijn verhitte fantasie nog kunnen afdoen als loutere fantasie. Die mogelijkheid had ik nu niet meer. De werkelijkheid had me ingehaald. Ik moest iets doen!De vrouw had me niet gehoord of gezien. Ik kon nog even ongestoord naar haar kijken. Ze keek naar het plafond. Ik zag haar volle tieten langzaam op en neer gaan. Ze leek ontspannen. Ik schatte haar rond de vijftig. Ik kon haar gezicht nog niet goed zien. Maar ik herkende haar met haar kortgeknipte witte haar. Ik had haar die ochtend bij het ontbijt gezien. Met haar man. Maar aan hem had ik,geen aandacht besteed. Ik wist niet hoe hij eruit zag. Hadden ze me toen op hun lijstje van bezoekers gezet? Ik keek naar de vrouw. Ze had een mooi verzorgd lichaam. Ik zag dat ze in haar linkeroor een rijtje van vier of vijf kleine oorbellen had. De nagels van haar ...