1. Spinnetje


    Datum: 31-3-2020, Categorieën: Overspel Auteur: overbuurman, Bron: Gertibaldi

    Het gebeurde afgelopen donderdag. Ik had afgelopen jaar veel overgewerkt, tijd in vakantie dagen laten omzetten. Op dit moment is het rustig op mijn werk. Ze hebben gevraagd of ik een aantal verlof dagen wil opnemen. Ik moet nog een aantal klusjes in huis doen en hierdoor heb ik twee weken verlof opgenomen. Ik woon in een gewone wijk, rijtjes huizen in een middelgrote stad in het zuiden van Nederland. De mensen kennen elkaar wel, af en toe is er een buurt barbecue waar een groot aantal komen maar heel veel meer als elkaar groeten gebeurt niet, tot afgelopen donderdag ochtend. Ik zat nog lui aan de tafel de krant te lezen, voordat ik de plinten in de gang ertegen zou maken. Plinten had ik ruim twee jaar in huis, maar er nog nooit tegen gemaakt. Ik had er geen zin in. Plots werd er gebeld. Ik doe open en ik kijk in de mooie grote ogen van de overbuurvrouw, met haar baby op de arm. Snel pratend zegt ze: Buurman kan je me helpen, het klinkt stom maar . . . . . er zit een spin in de keuken en ik durf hem niet te pakken, ik heb schrik van spinnen. Ik kijk haar aan, ze ziet er mooi uit, niet opgemaakt, nog niet zo lang uit bed, haren door de war, in een snelle staart vastgemaakt. Ze heeft een slobber broek aan en erover een badjas, ze loopt op pantoffels. Ik had haar ongeveer een half jaar geleden zien trouwen, mooie trouwjurk. Wel had ze toen een buikje, ze was zwanger inmiddels heeft ze een dochter van ongeveer drie maanden. Leuk stel vonden wij (mijn vrouw (42 jaar) en ik ...
    ... (45 jaar)). Ik schat dat mijn overbuurvrouw 25 jaar is, inmiddels is ze haar buikje weer kwijt en ze erg aantrekkelijk. Maar ik had nog nooit zo naar haar gekeken. Ik kijk haar verbaast aan, pleeeeees zegt ze. Ja daar kan geen enkele man nee op zeggen. Ik mee naar de overkant , ze legt haar dochter in de box en loopt met mij naar de keuken, daar zegt ze. En ja hoor een bijhoorlijk grote spin zit daar in een hoekje net boven het aanrecht. Zo’n spin met een dik lijf en grote poten. Ik pak een velletje van de keukenrol en pak de spin, knijp hem kapot en gooi hem in de prullenbak. Niet hier gilt ze, buiten in de vuilnisbak. Alsjeblief buurman, ik weer zoeken in de prullenmand en gooi de spin buiten in de bak nadat de buurvrouw de achterdeur geopend had. Ik moest wel glimlachen om de hele situatie, de schrik in de ogen van de overbuurvrouw om een spin. Opgelucht zegt de buurvrouw, nu heb je wel koffie verdient. En ze begint koffie te zetten, ze verteld van alles. Ik heb nu tijd om haar goed aan te kijken, ze bukt af en toe om kopjes uit de keukenla te pakken en ik kijk zo in haar badjas, die wat meer open is gaan hangen. Ik zie een paar mooie tieten die los in de badjas zitten. Ik raak een beetje opgewonden en ik weet nog steeds niet waarom ik plots de buurvrouw onder haar armen (ter hoogte van haar borsten) vastpak en haar een kus wil geven. De buurvrouw stapt onmiddellijk achteruit en haalt uit. Pets, een erg harde oorveeg. Mijn bril hangt op mijn neus, het doet zeer. Ik bied ...
«123»