Leven in Frankrijk (1)
Datum: 29-3-2020,
Categorieën:
Tieners
Auteur: quasi, Bron: Gertibaldi
[ De serie ‘Een nieuw begin’ heeft nogal wat positieve reacties opgeleverd. Ook de waardering is hoog. Met dit verhaal begint het vervolg daarop. Veel leesplezier. ] In de week die volgt verkennen ze de omgeving. Ze maken kennis met twee gezinnen. De eerste is een kinderloos echtpaar, familie Veltkamp. Ze zijn een stuk ouder en wonen het hele jaar hier. Het zijn hun dichtstbijzijnde buren. Hij is een gepensioneerd militair, 57 jaar oud en zij is 56. Ze willen hier nog lang genieten van het leven. Het andere gezin heeft twee dochters en één zoon en woont hier omdat pa een hoge functie heeft bij een groot bedrijf in Lyon zo’n vijfentwintig kilometer hier vandaan. De moeder, Maria, is Nederlandse en hun drie kinderen zitten op een internationale school in de buurt. De twee meisjes, Charlotte, 17 jaar, en Yvette, 16, doen allebei vwo. Hun broertje, Antoine, 12 jaar, zit nu in de brugklas. Ze hebben alle drie Frans klinkende namen omdat hun vader een Fransman is. Charlotte is in Nederland geboren, Yvette en Antoine in Frankrijk. Ze spreken alle drie vloeiend Nederlands en Frans. Ze rijden nog een dag naar Lyon en bekijken de stad. Ze blijven ook een middag gewoon thuis omdat Jochem toch tijd aan zijn huiswerk moet besteden. Linda wandelt dan een stuk door de tuin en loopt helemaal naar achteren. Jochem ziet in de verte dat ze zich omdraait en kijkt. “Wij kunnen van de zomer hier lekker bloot zonnen, niemand die ons kan zien”, zegt Linda als ze weer binnenkomt. “De familie ...
... Veltkamp woont een paar honderd meter naar rechts en links is alleen maar weiland. En verderop een boomgaard of zoiets.” “Lekker schat, dat zie ik wel zitten” antwoordt Jochem. Het blijft de hele week lekker weer en ze rijden permanent met open dak. Bij het huis zetten ze de auto in de garage. De week is sneller voorbij dan ze lief is en zondagmorgen in alle vroegte rijden ze terug naar Nederland. “Ik vond het een fijne plek om te vertoeven” begint Linda als ze een klein half uurtje onderweg zijn. “Zeker schat, ik ook.” “Zou je er willen wonen?” “Oh ja, best wel. Het is er vaak mooi weer, dat hebben we wel gehoord van meneer Veltkamp. Alleen de winters zijn soms heel koud en streng, maar ze duren niet zo lang dat scheelt weer.” “Nou ik ga de komende weken wel eens het een en ander uitzoeken, wat de mogelijkheden zijn en eventueel ook de onmogelijkheden.” “Zouden die er zijn dan, onmogelijkheden? Het is Frankrijk, dus een EU land. Wij mogen in de EU toch overal wonen?” “Ja, dat is wel zo, maar toch even uitzoeken of er belemmeringen zijn.” Die middag zijn ze redelijk op tijd terug in Limburg. Ze gooien hun tassen binnen neer en gaan aan de eetbar zitten. Linda zet koffie terwijl Jochem in de rondte kijkt. “Dat huis in Valency is echt veel mooier, ook heel licht met die volledig glazen achtergevel.” “Ja, dat vond ik ook. Het is gewoon een prachtig huis. Daarom ga ik uitzoeken of we daar naar toe kunnen. Ik heb van Maria, de moeder van Charlotte, Yvette en Antoine, de naam en het adres ...