De Hijger 10 - Sex Verhalen

De Hijger 10

... een orgasme verholpen zou kunnen worden. De blik in Bas z’n ogen liet haar echter evengoed weten dat hij het meende. Ze kende die blik maar al te goed. Normaal was de jongen redelijk meegaand en volgde hij anderen in de meeste dingen die ze voorstelden, maar als hij deze blik in zijn ogen kreeg was hij met geen mogelijkheid meer van mening te veranderen. Het meisje voelde haar ogen vochtig worden, maar dwong de tranen terug naar binnen. ‘Nee, ga jij maar vast’, fluisterde ze. ‘Wat ga jij doen dan?’, vroeg hij onzeker. ‘Ik moet nog even naar de wc. Ik kom dalijk ook wel terug’ Ze dwong zichzelf om te glimlachen. ‘Ik wacht wel even hoor.’ ‘Nee, ga nou maar. Ik kom heus ook zo.’ Onzeker haalde hij zijn schouders op en klom uit het water. Bas wist dat er iets niet goed zat, maar hij wist niet wat hij daar nu aan zou kunnen doen. Af en toe een blik achteromwerpend liep hij de hal weer uit, en hoopte maar dat ze alleen even een momentje voor zichzelf nodig had. Nog steeds had hij geen idee van wat er net eigenlijk gebeurd was. Janneke bleef alleen achter, in gedachten verzonken. Ze wist dat ze het haar vriendje niet kwalijk kon nemen; dat ze waarschijnlijk te snel was gegaan en te veel had geëist; dat ze van hem hield. Maar in haar maag voelde ze een kilte, die een sterk contrast vormde met het brandende gevoel in haar kutje. Ze was inderdaad van plan geweest naar het toilet te gaan, om zichzelf daar naar een eenzaam orgasme te vingeren, maar het was alsof haar lichaam weigerde ...

... haar te gehoorzamen. Haar blik was opnieuw getrokken door de spiegelende wand van het kantoortje; de plek waarvan ze wist dat haar verlangens er bevredigd zouden worden. Ze verwierp de gedachte weer, maar haar voeten hadden anders besloten en haar willoos naar het trapje geleid. Nu voelde ze het koude staal onder haar voeten. Ze kon nog terug, en ze wist dat ze ook terug moest gaan, maar niets leek te helpen. Trede voor trede werd ze omhoog gevoerd naar de deur aan het boveneinde van de trap. Ook haar arm leek op eigen kracht te handelen toen ze hem optilde en twee keer op de deur klopte. ‘Binnen’, klonk er een diepe, mannelijke stem. Janneke deed de deur open en liep beschroomd naar binnen. Het kantoortje zag er nog precies zo uit zoals ze zich herinnerde. Aan de andere zijde van de ruimte stond een witte EHBO-kast met het bekende rode kruis tegen een muur. Rechts van het meisje bevond zich de glazen wand, waardoor ze over het gehele zwembad uit kon kijken. En tegenover deze wand stond een houten bureau, waarop een rommelige stapel formulieren, een telefoon en een bakje paperclips lagen. Achter het bureau zat een man die Janneke niet kende. Het was een andere badmeester dan die keer dat ze hier om een pleister was komen vragen. De man die haar nu aankeek schatte Janneke rond een jaar of 50. Het was een stevig gebouwde man met een forse buik en als meest opvallende lichaamskenmerk een volle zwarte baard. Verder was zijn hoofd volledig kaal. De man droeg slechts een t-shirt, een ...