Gin, mijn Geisha (deel 2)
Datum: 23-3-2020,
Categorieën:
Hetero
Auteur: RoelRoel, Bron: Gertibaldi
... met meneer aanspreekt, wat goed voelt, want ze heeft klaarblijkelijk iets met mijn inbreng gedaan. “Waarom niet?” vraag ik. Wederom volgt er een ontwijkend, ietwat vreemd antwoord, want Gin zegt “pas als de maskers af zijn, kan ik u vergezellen, buiten deze muren”. Op zoek naar de betekenis van haar woorden, vraag ik “is dat je masker?”, waarbij ik wijs naar haar witte gezicht. “Nee, meneer Roel” antwoord Gin “de betekenis hiervan heb ik u uitgelegd. Het masker is de openheid die we beiden naar elkaar tonen”. “In dat geval” zeg ik, waarna ik een kleine stilte laat vallen “ik vind je bloedmooi”. “Ik jou ook Roel” zegt Gin (waarbij ik graag op wil merken dat je en u in dit verhaal door elkaar heenlopen vanwege de reden dat de gesproken taal in het Engels plaats vind en onduidelijk is wanneer “you” staat voor jou of u, maar dat dit een interpretatie is van de beleving, die ik heb tijdens het moment dat de woorden uitgesproken worden). Even staren we elkaar aan, waarbij het lijkt alsof er romantische sprankeltjes, door de lucht vliegen, maar niets is minder waar, want Gin blijkt te verlangen naar mij, want ze draait zich om en gaat ietsjes door haar knieën. Direct begrijp ik dat ik de strik van haar jurk geacht wordt te openen, wat ik dan ook direct doe. Zodra de strik los is, gaat Gin rechtop staan, kijkt me recht aan en begint de jurk verder te openen, waarna ze hem van haar schouders af, op de grond laat glijden. Ze draagt er niets onder, blijkt direct, dus ze staat naakt ...
... voor me, waarbij me meteen haar onthaarde venusheuvel opvalt, dus ook hier komt ze tegemoet aan mijn wens. Haar tengere lijf is prachtig, egaal, maar vooral in de juiste proporties. Onder het dunne dekbed, groeit mijn pik, binnen enkele seconden uit, tot een volwaardige erectie, wat Gin glimlachend waarneemt, want ze slaat het dekbed terug, zodat ook ik bloot kom te liggen. Haar witte gezichtje doet nog vreemder aan, nu ze volledig naakt is en ze met haar linkerhand mijn rechterhand beet pakt om op het bed te stappen. Wijdbeens gaat ze, met haar blote voeten aan beide zijden, van mijn middel staan, waarbij ze zich in evenwicht houdt aan mijn hand. Ook de andere hand neemt ze beet, zodat we elkaar strak aankijken, maar al snel doorbreek ik het oogcontact, want mijn gedachten zijn slechts gericht op een punt: haar onthaarde doosje. Ademloos staar ik ernaar, want zelfs haar poesje blijkt adembenemend: de binnenste schaamlipjes, prijken net langs de buitenste uit, wat het geheel doet voorkomen als een bloem in bloei, een vochtige bloem weliswaar, want de binnenkant van haar genotsgleuf is overduidelijk vochtig. “Meneer Roel” zegt Gin ietwat belerend, als mijn staren aanhoudt. “Eh, ja” reageer ik, mijn blik weer tot de hare richtend. “Het is niet netjes om te staren” zegt Gin met een lief zacht stemmetje, wat me doet glimlachen. Langzaam zakt ze door haar knieën, opdat ze met haar benen op de mijne eindigt en haar schaambeen tegen de onderkant van mijn paal drukt. Langzaam schuift ze ...