Het broekje van de buurvrouw (deel 2 van 2) - Sex Verhalen

Het broekje van de buurvrouw (deel 2 van 2)

Met een onsmakelijke magnetronmaaltijd zit ik TV kijkend op de bank, als ik mijn gedachten maar niet kan afleiden van gisteravond en vanochtend. Ashleigh is mijn levende natte droom, want ze begrijpt mijn verlangens, is bloedmooi en bovendien lief en aardig. Ik betreur het dat ze me niet meer verteld heeft over de scheiding tussen haar en Henry, maar ook in deze respecteer ik haar keuze. Alles overdenkend besef ik dat deze vrouw iets bij me losmaakt, dat geen vrouw daarvoor ooit bij me heeft los gemaakt, want naast de aantrekkingskracht die ze op me heeft, ervaar ik een diep respect voor haar: te diep wellicht. Het vertrekken van haar ex, met een deel van hun gezamenlijk bezit, moet echter iets bij haar los gemaakt hebben, vermoed ik, dus ik word overvallen door een ongekende bezorgdheid, alsof ze een deel van me is, dat mogelijk pijn ervaart. Hoe het kan, weet ik niet, maar ik voel de drang haar te steunen in dit, wellicht moeilijke, moment, dus ik besluit haar onaangekondigd te bezoeken. Met de tegenwoordigheid van geest, dat ik niet zo maar kan aanbellen, loop ik door de tuinen heen, richting haar achterdeur, waar ik enkele malen op klop. Haar verschrokken gezicht kijkt na enkele seconden door het raam. Ze klaart echter direct op en opent de deur voor me. “Wat kom je doen?” vraagt ze op neutrale toon. “Kijken hoe het met je gaat” antwoord ik. “Hoezo?” vraagt ze verrast, alsof er niets aan de hand is. “Eh, Henry, de verhuiswagen” stamel ik. Er verschijnt een lach op haar ...

... gezicht, waarna ze zegt “eindelijk is hij zijn troep komen ophalen, dus kan ik verder”. “Ah” reageer ik luchtig, omdat ik het vreemd vind, dat het haar niets doet. Ik vraag echter niet door, omdat zij gisteren te kennen heeft gegeven er niet over te willen praten, dus als dit wel het geval is in de toekomst dan hoor ik het wel, besluit ik. “Je kunt niet te lang blijven” zegt Ashleigh, die zich zwierig omdraait en richting de keukentafel loopt, waar ze achteloos tegenaan geleund gaat staan. De teleurstelling zal van mijn gezicht afdruipen, want ze verklaart zichzelf direct met “ik moet zo naar bed, want ik moet morgenochtend een stand hosten op een congres”. “Ah, okay” antwoord ik begripvol “dan zal ik je verder niet storen”. “Ik heb wel even hoor” reageert ze met een stem die verhoogd in toon, terwijl ze me wenkt met haar wijsvinger. Traag stap ik op haar af, zodat ik haar in me op kan nemen: ze was overduidelijk aan het poetsen voordat ik aanklopte, want haar kleding is verre van chic. Ze draagt een los hangend shirt, een afhangende jeans en een paar sneakers, maar ondanks dat ziet ze er wederom uit om op te vreten, dus ik sla mijn armen om haar heen, zodra ik voor haar sta. We delen een zachte kus op de mond, gevolgd door een zoele tongkus, die zij na enkele minuten beëindigt. “Weet je nog dat ik je gezegd heb dat ik je nog veel meer kan laten ervaren?” vraagt ze zacht. “Hoe kan ik het vergeten” fluister ik terug. “Wil je eens iets nieuws ervaren?” vraagt ze. “Ligt eraan wat” ...