1. Tom in het hoge noorden (10 en slot) – Welkom in de familie Albers


    Datum: 21-3-2020, Categorieën: Hetero Auteur: Djaycee, Bron: Gertibaldi

    ... begon Frans “Welkom op het jaarlijkse Albers feest. Wat leuk dat jullie er weer allemaal zijn” “Ja, denk je dat we dit hadden willen missen” werd er van achteren uit geroepen wat veel gelach opleverde. “Ja Fred, ik weet zeker dat jij dit niet had willen missen” ging Frans onverstoord verder begeleid door wederom gelach. “Aan alles is weer gedacht, zoals het hoort, en geniet lekker van de drank en het eten. Ik ga geen lange speech houden want dat heeft geen zin. Zit niemand en ik al zeker niet op te wachten. Maar we weten allemaal wat er nu gaat komen toch?” Dit werd begeleid door wat gejoel en gelach. “We hebben 2 nieuwelingen in ons midden. Jenny en Tom, willen jullie even naar voren komen”. Ik keek Irma vragend aan. “Vertrouw je mij?” vroeg ze alleen. Ik knikte ja. “Mooi, laat het maar over je heen komen dan”. En daarmee duwde ze me naar voren. Ik vertrouwde Irma volkomen dus liep zonder angst of vragen richting Frans. Jenny was dus het jonge meisje die ik eerder die avond had gezien. De jongste onder ons. We gingen naast elkaar staan en keken Frans aan. “Jenny, je bent nu net 18 en dit is jouw eerste Albers feest hè?” zei Frans terwijl hij Jenny vragend aankeek. Die knikte schuchter. “Je hebt er van je ouders al wat over gehoord, toch?”. Weer knikte Jenny schuchter. “Als je ergens problemen mee hebt, kan je nog steeds weglopen dat weet je hè?” En weer knikte Jenny schuchter. “Dus je wilt doorgaan? Weet je dat zeker?” ging Frans verder. Nu knikte Jenny hevig ja waarbij ze ...
    ... Frans diep aankeek. “Mooi. En Tom, dit is ook jouw eerste Albers feest hè?” wendde Frans zich nu naar mij. Ik keek hem aan en besloot het spelletje mee te spelen. “Euh ja meneer” antwoordde ik met een kinderstemmetje. Een luid gelach steeg op bij de overige aanwezigen. “En Tom, jij vertrouwt Irma volledig toch?” “Zeker weten meneer” antwoordde ik met nog steeds een kinderstemmetje wat weer gelach opleverde. “Nou dan hoef ik jou verder niets te vragen denk ik zo”. Ik schuifelde wat heen en weer en schudde gebogen mijn hoofd. De aanwezigen barstten nu allemaal in lachen uit en Frans moest moeite doen om het weer stil te krijgen. Ondertussen waren er stoelen achter ons neergezet door de bediening en Frans nam weer het woord. “Ok lieve familie, de plichtplegingen zijn over. Let the party begin” eindigde hij zijn relaas. Er werd zwoele muziek opgezet en vanaf de zijkant kwamen er 2 mannen en 2 vrouwen aangelopen die ons beetpakten. Ik had totaal geen behoefte om tegen te stribbelen want ik wilde dolgraag weten wat er nu allemaal ging gebeuren. Jenny en ik kregen een blinddoek om en een koptelefoon op. We konden absoluut niets zien of horen, alleen maar voelen. Ik voelde hoe er een schaar in mijn kleding werd gezet en alles van mijn lijf werd afgeknipt. Ik vond het wel zonde van het pak wat ik aan had gehad maar vermoedde dat dit wel goed zou komen. Beetje bij beetje viel alle kleding die ik aan had in stukken op de grond. Bij Jenny zou wel hetzelfde gebeuren dacht ik bij mezelf. ...
«1234...12»