-
Sylvia - 14
Datum: 18-3-2020, Categorieën: Hetero Auteur: quasi, Bron: Gertibaldi
... trekken ze hun kleding uit. Max pakt een biertje en Sylvia wil een klein flesje wijn. Ze gaan bij elkaar op bed zitten en proosten. Max kan het niet nalaten om over haar blote been en billen te wrijven. "Ik ga jou echt drie weken laten genieten" zegt hij, "dan geniet ik wel van jou." "Je mag van mij schat, ik verheug me er ook op." "Rij jij morgen?" vraagt Max, "dan lees ik kaart." "Je hebt toch navigatie?" "Ja, maar die werkt niet in Slovenië en Kroatië. Althans nog niet, dus doen we het gewoon ouderwets met een papieren kaart." "Oké, dan rij ik wel." Ze praten nog een poosje over andere dingen en besluiten dan te gaan slapen. De volgende morgen rijden ze om negen uur weg bij het hotel. Max heeft de Michelin kaart van Slovenië en Kroatië op zijn schoot en let op de borden. Sylvia rijdt. Het eerste stuk gaat redelijk vlot en om elf uur rijden ze Slovenië uit en Kroatië in. De wegen zijn smal en vrijwel zonder uitzondering slechts twee rijstroken. Ze hebben ook regelmatig oponthoud. Zo rijden ze noodgedwongen zeker vijf kilometer achter een roestige rokende tractor maar door de aanhoudende stroom van tegenliggers ziet Sylvia geen kans de tractor in te halen. Onderweg eten ze ook nog wat en uiteindelijk ze komen tegen half drie op de plaats van bestemming. Van de weg af draait Sylvia een pad in en stuit op een hek. Een man komt uit een huisje en vraagt hun reserveringsbewijs. Max toont dat en dan maakt hij het hek open. Ze rijden rustig door en parkeren een paar honderd meter ...
... verderop. Ze stappen uit en lopen een gebouwtje binnen wat met borden wordt aangeduid als receptie. Binnen worden ze vriendelijk ontvangen door een jongedame die hun in bijna perfect Engels uitleg geeft over de belangrijkste bijzonderheden. Ze krijgen een mapje met papieren, twee sleutels van de bungalow en een pas voor de slagboom. De auto mag bij de bungalow onder de carport staan. Terug buiten stappen ze in en ze volgen de bordjes. Bungalow 24 hebben zij en die is snel gevonden. Sylvia parkeert de auto en ze lopen eerst naar binnen. Ze kijken om zich heen. "Mooi schat" zegt Sylvia "leuke spulletjes en veel ruimte, hier krijgen we het wel naar ons zin." Max is doorgelopen en hij opent de schuifpui. Op het terras kijken ze rond. "Zullen we eerst maar uitkleden en de koffers uit de auto pakken?" "Lijkt me een goed plan" reageert Max, "het is hier nog knap warm." Een kwartiertje later lopen ze bloot weer naar buiten en ze lopen door tussen de heggen vandaan. Voor hun ligt een strandje en die eindigt in een groot meer. Op het strand en in het water zien ze links en rechts wat mensen, alleen volwassenen. Kinderen zien ze niet. Ze wandelen door richting het water en Sylvia voelt met haar voeten. "Heerlijk schat, het lijkt wel een zwembad" en ze loopt door. Als ze ruim een meter diep staat laat ze zich zakken en poedelt wat. Max komt bij haar en ze zwemmen een stukje. Dan draaien ze zich om naar het strandje. Ze kijken links en rechts. Het strandje is gebogen langs het meer en alle ...