Wiedergutmachung
Datum: 18-3-2020,
Categorieën:
Hetero
Auteur: Marijn-simone, Bron: Opwindend
... al bijna klaar, maar uitgerekend op dat moment liep mijn stampende knuppel weer hopeloos in de schroevende kut van het spichtwicht vast. Ze keek met zwart fonkelende ogen spottend op me neer en toen begon alles in haar kut plotseling met verwoestende aardschokken te wringen. Haar stuiptrekkende kut schrijnde om mijn knuppel heen en in een split second werd ik er op het randje van klaarkomen kansloos uitgeperst. Er speelde een mysterieuze glimlach om haar mond. De glimlach van een jaloerse zigeunerin die net drie keer klaargekomen is en nog veel meer en vaker wil. Oh my god, neen, niet nu, niet nog een keer. Mijn stijve pik schrijnde aan alle kanten met stekende pijnscheuten tot in mijn keiharde blauwe ballen. Neen, please, niet nog een keer. Ze begon te zingen, maar de woorden van het lied kon ik niet verstaan. En toen schrok ik wakker. Inderdaad, met een erectie, een kneppelharde stijve, en die deed ongelofelijk pijn. Alsoftie de hele nacht in een bankschroef had gezeten. En er zat vanochtend voor het eerst sinds tijden geen natte vlek in het laken.Maar nu moet ik benen maken, anders is mijn droom van samen uit samen thuis met Yvette ook voorgoed voorbij. Ik ren naar de lift die 's morgens altijd veel te snel naar de zevende verdieping suist, maar nu eindeloos traag. Het is al bijna kwart over en dan is het te laat. Daar was Yvette nogal duidelijk in geweest. Ze leek me geen type dat een loopje met zich liet nemen. Ik ren dus door de lange gang naar mijn bureau en mijn ...
... aaifoon.Maar die zie ik daar niet liggen. Tering, tering! Zit dat kutding dan toch in een van mijn zakken? Naarstig voelen. Niks. Ik gooi alles op mijn bureau, sleutels, porte-monnaie, pasjes, ov-kaart, aanstekers, twee pakjes Dunhill, sleutels van mijn scooter, ouwe kassabonnen, de hele teringzooi. Niks! Ik kan hem toch niet onderweg verloren zijn? Wild graaien tussen de stapels papieren op mijn bureau, de meeste vallen op de grond, maar mijn aaifoon zie ik niet. Maar dan hoor ik hem plotseling wel. Mijn ringtone schettert ergens achter in de gang. Rennen, rennen!Een paar deuren verder staat Katja met mijn mobiel in haar hand hoog boven haar hoofd te zwaaien. Kom dan, pak me dan als je kan. Gvd, uitgerekend Katja heeft hem gevonden. Katja, kutkatja, Kutja, ons afdelingshoofd, nichtje van de baas. Ze kwam een paar maanden geleden tijdens de laatste promotieronde uit de lucht vallen en kreeg de functie die mij al half was beloofd. Amper 21 en amper ervaring, maar ja, nichtje van de baas, daar valt niet tegenop de boksen. Carrièrekutje met een habejootje management op zak. Een irritante controlfreak. En tevens een hooghartige kapsoneskut. Het zal niet altijd iets van iemands karakter zeggen, maar bij Kutja wel: lang gitzwart haar in een strenge vlecht tot halverwege haar kont. Als ze als een mannequin met schokkende heupen sjaggerijnig voorbij liep, zwiepte die vlecht als een zweep van links naar rechts. Sadomaso ten voeten uit. Je ging automatisch een stapje opzij om geen hap haar ...