Internetdate (1) - Sex Verhalen

Internetdate (1)

Al wekenlang had ik mailcontact met Mark, de jongen die ik nog nooit in het echt heb gezien, zelfs geen foto. 27 jaar, 1.75 meter, blauwe ogen, donker haar, meer wist ik niet van hem. Via de mail klikte het goed en hadden we veel overeenkomsten. Hij had al een tijdje geen vriendin en ik ben ook al langere tijd single, en ik had wel weer behoefte aan een man. Onze gesprekken gingen voornamelijk over seks en onze behoefte daaraan en we bespraken uitgebreid onze fantasieën. Ik vind het behoorlijk eng om af te spreken en hield al een tijd de boot af. Ik was bang dat hij me niet mooi zou vinden, dat ik hem zou kennen of dat uitkwam dat ik via internet op zoek was naar een seksdate. In mijn directe omgeving weet niemand dat ik continue geil ben en wat seks betreft het liefst mijn grenzen op zoek. Tijdens een van de mails vertelde hij dat hij uit eten zou met vrienden en noemde een restaurant in onze stad. Dat was het restaurant waar ik werkte! Ook op die betreffende avond moest ik werken en toen ik het las, stond het zweet in mijn handen. Shit, er is een grote kans dat hij mij dan herkent! Ik wist niet of ik er al klaar voor was, maar kalmeerde snel, omdat als ik niets zou laten merken, ik dus ook niet herkend hoefde te worden. Er zijn tenslotte meer meisjes van 1.70, met cup D en bruin lang haar in onze stad en hij wist niet waar ik werk. Ik vond het enorm spannend en heb overwogen de dienst te ruilen, maar was toch te nieuwsgierig. Op de zaterdag, de dag dat Mark uit eten zou ...

... gaan en ik naar mijn werk, deed ik voor de zekerheid een mooi lingeriesetje aan. Je wist tenslotte maar nooit. Ik begon enthousiast aan mijn dienst totdat er een vriendengroep het restaurant binnen kwam. Mijn hart begon sneller te kloppen en ik zag tussen de zes mannen een man staan die aan de beschrijving voldeed. Dat was hem. Ik wist het zeker. En ik was niet teleurgesteld, integendeel. Ik stond zwijgend van een afstandje toe te kijken totdat mijn collega ze naar hun tafel had geleid. “Er komt zo iemand bij jullie om de bestelling op te nemen!”, zei mijn collega en ze liep naar mij toe. “Dit is jouw tafel vanavond, Anna”, zei ze tegen mij. De zenuwen gierden door mijn lijf, want zo kon ik Mark de hele avond observeren, maar ik moest ook niet teveel laten merken, want dan zou hij argwaan krijgen. Ach, hij verwacht mij toch niet, bovendien is Anna wel de laatste waar hij aan denkt. Mark had me verteld dat hij dacht dat ik Anna als schuilnaam gebruikte en ik heb hem niet tegengesproken. Ik besefte dat ik een naamplaatje met mijn naam op had en besloot deze toch af te doen. Waarschijnlijk zou er iets bij hem beginnen te dagen als hij er achter kwam dat mijn naam Anna is. “Dag heren, mag ik uw bestelling opnemen?”, zei ik, en zes paar ogen keken mijn kant op. Ik voelde me warm worden, maar blufte me door het opnemen heen. Ik probeerde niet te lang naar Mark te kijken, want dat zou te veel opvallen en liep snel weer weg. Ik had het gevoel dat hij langer naar me keek dan noodzakelijk ...