Godinnen 61 - Sex Verhalen

Godinnen 61

Op verzoek schrijf ik graag vervolgen. Ik heb veel onafgemaakte verhalen, na een aantal verzoeken voelde ik me weer gemotiveerd om aan deze reeks verder te schrijven. Het was weer even inkomen, maar hopelijk nog steeds vermakelijk.-Het was rustig in huis. Stil. En warm. Buiten scheen de zon en ik werd wakker zonder ook maar de dekens over me heen geslagen te hebben, op elk moment de afgelopen nacht. Ik werd ook alleen wakker en keek rustig om me heen terwijl ik me nog een keer uitrekte om vervolgens maar op te staan en de dag tegemoet te gaan. Buiten lag weer een vers pak sneeuw. Dat ziet er zo wonderschoon uit dan. De pijnbomen hadden hangende takken door het gewicht, en naast de heg bij de poort zag je een 3-tal konijntjes beschutting zoeken. Het was idyllisch. Maar overal waar ik kwam, of was, met Ali was, het idyllisch. Of werd het wel idyllisch. Een vuilnisbelt zou nog als een waar paradijs kunnen ogen met een vrouw als Ali aan je zijde. Beneden zaten de 2 dan. Aan de houten tafel in de keuken met elk een glas thee voor zich. Ze keken me beiden gemoedelijk aan. Ik knikte naar ze en ging aan de andere kant zitten. Er werd me gevraag of ik lekker geslapen had, en nadat ik dat had bevestigd, vroeg ik ook hen hetzelfde. Ook zij hadden lekker geslapen, zo wisten ze mij dan te vertellen. Alsof er niets aan de hand was, nam Ali dan nog voorzichtig een slokje, en glimlachte ze naar mij. ,,Ik ga zo dat zwembad maar eens op zoeken.’’ Zei ik ze dan. Ik had het idee dat ze hier al ...

... een tijdje zaten. Ze hadden nog slaap in de ogen, en op het aanrecht lag een aangebroken doos Zwitserse chocolade. Het was maar een vermoeden, en kon ook wel begrijpen dat ze wat te bespreken hadden na afgelopen nacht. Ik stond dan ook weer op, met de tip gekregen me warm aan te kleden, en op m’n kamer trok ik dan een zwembroek aan en vervolgens gewoon m’n winterkleding. Het was denk ik zo’n 40 meter tot aan het zwembad, wat dus deels bedekt lag in een groot tuinhuisje, wat je haast al een chalet op zich kon noemen. Dan liep ik weer de kamer door en hoorde ik de meiden een beetje om me lachen. ,,Was maar een grapje.’’ Zei Ali dan ook. Grapje of niet, dat maakte niet uit. Want ik deed de schuifpui achter open en de koude wind liet de 2 meiden bijna gillen. Het was buiten gewoon heel koud. ,,Ik kom zo ook wel even.’’ Hoorde ik zachtjes, en keek om, en zag Roos naar me kijken. Het was ook haar stem. Ali keek gewoon met haar mee, nog allemaal zeer gemoedelijk, en reageerde er verder niet op, in geen enkele zin. ,,Okay.’’ Zei ik dan alleen wat ongemakkelijk, en baande me vervolgens door een laag sneeuw heen richting dat houten hutje aan de achterkant van de tuin, terwijl in m’n buik wat spanning begon op te hopen. Je kon nog net eruit halen waar het bad buiten moest liggen. Het zeil was ondergesneeuwd, maar doordat er vanuit binnen warm water bleef komen, zag je de smeltrandjes. Het eerste wat me opviel aan het huisje, was het vele glas. Je kon eigenlijk van alle kanten naar binnen ...