Estrella - Sex Verhalen

Estrella

Oh shit man, waar ben ik toch aan begonnen. Hoe heb ik me er in laten lullen. Allerlei gedachten schieten door mijn hoofd. Vooral van plaatsen waar ik wel zijn, warme plaatsen.Het is zondagochtend 1 januari 10 uur ’s ochtends als ik in de rij sta om de kaarten op te halen voor de Nieuwjaarsduik. Waarom we dit ooit bedacht hebben is me een raadsel. Na een goeie nacht feesten hier je ontnuchteringssprong gaan doen, een soort verlate studentenstunt. Gekkenwerk! Het leek vannacht nog een goed idee, maar nu denk ik: dat moeten mannen van mijn leeftijd ook niet meer doen. En toch sta ik hier. Gek genoeg nog wel alleen. Mijn dappere maten van de nacht hebben zich nog niet gemeld. Ach ja, zo als zo vaak ben ik waarschijnlijk weer de eerste. “Kan ik u helpen” wordt er vriendelijk aan me gevraagd. “Eh ja, ik wil graag 4 kaarten voor de dol-dwaze-duik”.Als ik wegloop bij de kassa kijk ik eens goed om me heen. Zo te zien was ik niet de enige die vannacht stomdronken spijtige plannen heeft zitten maken. Of zouden er ook echt mensen tussen lopen die dit vrijwillig doen. Laten we het maar hopen, anders hebben we een serieus alcoholprobleem in dit land…Rustig speur ik de mensenmassa af. Op zoek naar m’n maten, die in geen velden of wegen te bekennen zijn. Nog een blik op m’n mobiel… Nee nog ook geen berichten. Maar goed, we hebben nog een half uurtje. Dus… En de boys een beetje inschattend zijn ze er wel over 20 minuten. Voor de zekerheid stuur ik ze toch maar een appie. Een selfie van ...

... mij, met de kaarten in mijn hand en de kustlijn op de achtergrond. “Links van Paal 45, achter paal 2cm #teringkoud” luidde de begeleidende tekst.Tien minuten later zie ik 1x 1 grijsvinkje, 1x 2 grijze en 1x 2 blauwe. Oke, met nog 20 minuten te gaan voor het startschot is dat niet de meest hoopvolle aanblik. Joost was al wel wakker en aan het terug appen. Moet een heel verhaal zijn of hij kan de knoppen nog niet vinden, zo lang als het duurt. “Gast! Echt! Dus no FG WAY!!!” verscheen in mijn display. Iets in me zei dat ze dus niet zouden komen. Lollige lafaards….Sta je dan. Half dronken van de avond ervoor. Op het strand van Scheveningen met een van de stomste plannen in je hoofd die je maar kan bedenken, goed gedist door je maten. Gek genoeg stond ik toch te twijfelen of ik wel of niet de zee in zou springen. Ik was er per slot van rekening toch. En hoe leuk zou die selfie zijn naar die waardeloze slaapkoppen.Plots werd er aan mijn mouw getrokken. Niet hard, maar net hard genoeg om de aandacht te vragen.Ik keek in de richting van het getrek en belande in de blauwe ogen van een werkelijk goddelijke meid. Een goddelijke meid met een leuke gebreide witte muts op. Ze was zo mooi dat ik even vergat dat ik nog half dronken een serieus gesprek met mezelf aan het voeren was.“Eh sorry meneer” zei ze. “Ik zie dat u nog kaarten heeft voor de nieuwjaarsduik. Heeft u er toevallig eentje over?”, vroeg ze zingend. Althans dat denk ik. Haar stem klonk namelijk als engelengezang. “Eentje maar?”, ...