Anja, Karin en Arnold 11 - Sex Verhalen

Anja, Karin en Arnold 11

... breekt aan. De derde zondag van januari vertrekt Arnold naar Turkije. Hij heeft met Frans al contact gehad. Zijn boot heeft de winterbeurten gehad en ligt afgetankt en klaar om te varen in de haven. Einde van de middag landt hij op Milas-Bodrum en rijdt met een taxi naar de haven. Hij loopt naar zijn boot en zet de kachel aan. Hij stelt de temperatuur in en wandelt naar de overkant. Bij Sünger eet hij en tegen tien uur loopt hij terug. Hij drinkt nog een biertje, leest zijn krantje en gaat niet te laat naar bed. De volgende morgen na het ontbijt loopt Frans bij hem naar binnen. Ze groeten elkaar. “Je bent een zeldzame vent” zegt Frans glimlachend “ik ken maar een paar kerels die in de winter de zee opgaan en daar ben ik er zelf al een van.” “Ja Frans, liefde is onoverwinnelijk” zegt Arnold glimlachend. Frans glimlacht. “Je gaat naar je Turkse vriendin?” “Ja, en die weet nog van niks.” “Veel plezier en ik zie je wel weer.” Ze geven elkaar een hand en een schouderklop en Frans loopt weer naar buiten. Arnold staat in de deuropening. “Wil jij de touwen lossen?” “Is goed” zegt Frans. Arnold start de motoren en tien minuten later is hij op zee. Het weer is niet slecht, hij heeft vrij goed zicht en zit lekker warm in de stuurhut. Ruim drie uur later komt de grote rots in zicht. Hij vaart de baai in, draait de boot 180 graden en meert af langs de steiger. Hij pakt zijn mobiel en belt met Anja. “Ik lig in Ova Bükü aan de steiger” “Oké, is goed schat, ik zal Esra bellen, veel plezier ...

... jullie” “En jullie ook, kijken jullie uit in de sneeuw en zorg dat je niks breekt” “Dat doen we” “Dag kanjer, wees lief hè voor Esra” “Dag Karin, zal ik doen” “Dag schat” “Dag Anja.” En hij hangt op. Esra loopt nog bloot met alleen haar ochtendjas aan in haar flat. Ze heeft wat dingen opgeruimd en schoongemaakt en heeft nog geen zin om zich aan te kleden. Haar telefoon gaat en ze neemt op. Ze luistert “Dag Anja, wat leuk dat je me belt” “Dag lieve Esra” “Dag Karin” “Ik bel met een reden” “Wat dan, Anja?” “Wil jij Arnold een dag of tien bij je hebben?” “Tien dagen? Ja, natuurlijk wil ik dat als dat van jullie mag, ik mis hem best wel” “Dan mag je nu je jas aantrekken en naar het restaurant lopen. Daar zie je onze boot liggen. Arnold wacht op jou” “Ligt Arnold hier aan de steiger?” “Ja, ga maar snel en veel plezier met hem” “Dank je wel, dag Anja, dag Karin”, Esra hangt op. Ze kan het even niet geloven, Arnold hier aan de steiger. Ze loopt vlug de slaapkamer in en gooit haar ochtendjas uit. Pakt een trainingsbroek en een trui en trekt die aan. Tijd voor ondergoed neemt ze niet. Ze wil naar Arnold toe. Ze trekt haar laarsjes aan, trekt haar jas aan en holt naar beneden. Ze loopt hard richting het restaurant en ziet daar inderdaad de Anareska liggen. Snel over de steiger en ze springt aan boord. Ze loopt de kajuit in en valt Arnold huilend om zijn nek. “Dag lieve Esra” en Arnold kust haar. “Wat een verrassing” zegt ze snikkend en ze tongzoenen. “Ik hou zoveel van je lieve Arnold, ...