1. Anja en Arnold VII-5


    Datum: 1-3-2020, Categorieën: Hetero Auteur: quasi, Bron: Gertibaldi

    ... blijft het bij. Ze eten die avond bij Ogun. Die laat ook merken blij te zijn dat ze weer terug zijn. Rond een uur of elf wandelen ze weer terug naar de boot. Daar aangekomen gaan ze naar binnen en Arnold pakt een paar drankjes. Anja neemt een slokje en het smaakt haar niet. “Gooi maar weg Arnold, ik heb er geen trek in, ik ben moe, dus ik ga naar bed. Wil jij Arnold vannacht mee naar bed nemen, Karin, dan kan ik een nachtje alleen slapen. Of weet je wat, ik ga wel in jouw hut slapen.” “Weet je het zeker?” “Ja, daar praten we morgen wel verder over hoe we dat gaan doen want alles verandert nu toch een beetje.” Ze kust ze allebei welterusten en gaat naar de slaaphut. Karin en Arnold genieten nog even van hun drankjes. Ze praten nog over wat ze de komende weken gaan doen. Dan stelt Arnold voor om naar bed te gaan. Hij sluit af, doet de lichten uit en loopt naar hun hut. Karin ligt al op bed te wachten. Hij ziet dat ze met haar tepels ligt te spelen. “Ik wil gaan slapen” zegt Arnold. “Ga je niet eerst lief voor me zijn” en Arnold ziet haar een pruillipje trekken. “Natuurlijk ga ik lief voor je zijn”. Karin lacht en Arnold gaat naast haar liggen. Die avond neukt Arnold haar zowel in haar kutje als in haar kontje. Ze zijn nat van het zweet als Karin voor de vierde keer is klaargekomen en Arnold voor de tweede maal zijn sperma diep in haar heeft gespoten. Ze liggen naast elkaar op hun rug nog even na te genieten. “Kom” zegt Karin “even douchen”. Ze laten de douchestralen over zich ...
    ... heen komen, ze wassen elkaar en Arnold doet de douches weer uit. Ze drogen zich af. “Zullen we nog wat drinken?” vraagt Karin. “Ja, lekker” en ze lopen de kajuit in. Arnold pakt twee drankjes. “Ik ga even bij Anja kijken” zegt Karin en ze loopt naar haar hut. Een paar tellen later is ze terug. “Ze ligt rustig te slapen, dus dat komt wel weer goed”. “Je bent ook bezorgd om ons hè?” “Ja, ik heb jullie veel te lief” en ze kruipt op Arnolds schoot. Ze kroelt even door zijn borstharen. “Weet je Arnold, ik had vorig jaar na het ophalen van mijn spullen in Zaandam echt het gevoel alleen op de wereld te zijn. Lia en Hans waren al niet mijn echte vader en moeder. En als die dan ook nog uit mijn leven wegvallen, wat moet ik dan. Jij bent toen die nacht in jullie appartement heel erg lief voor mij geweest en dat deed mij heel veel goed. Maar toch, als dan de scheiding wordt uitgesproken, je krijgt geen geld meer en ik leef noodgedwongen op jullie kosten dan voel ik me toch een dolende twintiger.” “Maar je bent toch al die tijd door ons opgevangen?” “Ja, dat weet ik wel en dat waardeer ik ook heel veel, maar daar had ook zomaar een einde aan kunnen komen. Door alles wat er nu van de winter is gebeurd, de verhuizing naar ons grote appartement en als klap op de vuurpijl deze ring van jullie, heb ik weer een plekje gekregen. Wij horen met zijn drieën bij elkaar. Ik kan nu weer praten over ons huis en mijn adres en mijn lieve vriendin Anja of mijn lieve vriend Arnold. Ik heb mijn eigenwaarde ...
«12...5678»