Way out of my leage – 2 - Sex Verhalen

Way out of my leage – 2

... ? Ik heb vrij genomen en ben vanaf ca. 11:00 uur tot 17:00 uur beschikbaar om je ‘te helpen met je huiswerk’. Daarna komt mijn poetsvrouw en het is niet zo handig als zij jou hier zou zien. Zij poetst namelijk ook op kantoor bij je Pa. Het is beter als hij niet van ons weet zolang je nog niet klaar bent met school. Laat me ff weten of je komt. Xxx, Michael.” Op de volgende bladzijde vind ik het antwoord: “Hoi Michi, Eigenlijk moet ik blokken voor mijn tentamen. Maar mijn vader is morgenvroeg naar een crematie en heeft daarna veel werk op kantoor. Mama is naar mijn Oma in Den Dolder. Ik verheug me al op onze spelletjes. Dank je nog voor de oorbellen met de M van Michael. Zo is het of je altijd een beetje bij me bent en niemand die iets vermoed. Als je samen met mij wat witte lijntjes snuift, kan het feest beginnen. Tot morgen, ik zal het bed verschonen… hihi. lfs. Jessica.” Ik leg het dossier opengeklapt bij de eerst mail, tussen de beide dames. Na een minuut draait Monique met trillende handen de bladzijde om en ze lezen het tweede bericht. Het blijft niet bij trillende handen, ook haar onderlip begint te trillen. Tranen lopen over haar wangen terwijl ze geluidloos begint te huilen. Haar verdriet doet me pijn en ook bij mij wellen tranen op. Greetje neemt haar dochter in haar armen. Ze kijkt me aan, ze lijkt zelfs opgelucht en stuurt me een luchtzoentje. “Misschien is het beter als ik nu ga!?” Greetje tilt het hoofd van haar dochter op en kijkt haar aan. “Wat jij meisje… ...

... Zullen we die kleine geile ‘drooggeiler’ maar naar huis laten gaan?” Nu kijkt Monique me met betraande ogen aan. “Alsjeblieft Henry, haat me niet… ik weet niet hoe ik het goed moet maken.” “Ik wel lieverd… zet je verdriet en boosheid om in kracht en neem wraak. Haal iedere cent die jij in meneer van Gaalen hebt geïnvesteerd met rente terug. Maak hem kapot, zodat hij dit nooit meer met een ander kan doen.” “Ik weet niet, dat kan ik niet…” “Dat kun je wel Monique, dat kun je wel met de hulp van je moeder en mij.” “Henry, waarom heb jij nooit geprobeerd me te veroveren? Waarom heb jij mij niet het hof gemaakt?” “You’re way out of my leage babe. Te groot, te jong en te mooi. Ik respecteerde jou en onze vriendschap te veel, om grenzen op te zoeken. Volgens je lieve vriendje en jou maakte mij dat tot een zielige ouwe geilaard zonder kloten.” Ze begint onbedaarlijk te huilen. Tussen de uithalen door begrijp ik uit haar gemompel, dat ze verscheurt wordt door het feit dat ze zich weliswaar bij mij nog kan verontschuldigen, maar dat haar Pa met haar eigenwijsheid en de angst om zijn dochter is overleden. Greetje staat op en verdwijnt in de woonkamer. Ze komt even later terug met een fles cognac, drie glaasjes en de brief van Bert aan mij. Ze geeft haar dochter de brief en begint te borreltjes in te schenken. “Nee, dit keer echt niet Greetje, vandaag moet ik rijden, morgen moet ik werken.” “Met een betraand gezicht kijkt Monique op van de brief.” “Mama, heb jij hem al in je hart gesloten?” ...