1. Don en de stagiaires 1


    Datum: 24-2-2020, Categorieën: Werk Auteur: Juan Aldan, Bron: Gertibaldi

    (Dit is een vervolg op Adviezen van Don 3) Maanden nadat Jenny vertrokken was, zat er een nieuwe stagiaire. Bonny, een stil, niet echt aantrekkelijk meisje. Ze had stevige benen, een paar forse borsten, zeker een grote C-Cup en een rond gezicht met donkerblond haar dat ze meestal strak naar achteren droeg in een staart. Zij sprak weinig, maar volgens de andere dames was ze wel goed in haar werk. Don besteedde eerst weinig aandacht aan haar, het was niet echt “zijn type”. Tot die avond bij de gebruikelijke vrijdagborrel. Ze zijn nog met vier mensen overgebleven en Bonny vertelt over haar school, over wat ze wil worden, dat ze een vriendje heeft, maar dat ze eigenlijk niet eens precies eet wat hij doet, iets in de horeca. Ze drinkt niet veel, twee wijntjes, maar praat er lustig op los. Haar gezicht is veel opener dan anders, als Don haar aankijkt, glimlacht ze zelfs vriendelijk naar hem. Hij begint haar zowaar nog aardig te vonden ook. Ze woont nog thuis, buiten de stad en komt met de trein en de trams naar het werk. Als ze besluiten de borrel te verlaten, loopt Don met haar mee naar de tram. Hij is weliswaar op de fiets gekomen, maar zegt dat hij wel gezellig met haar de tram neemt. Ze zitten volop te praten als Bonny zich realiseert dat ze de overstap op de tram naar het station heeft gemist. Geeft niet, zegt Don, over twee haltes ben ik thuis, dan nemen we daar nog een wijntje. Ze kijkt hem twijfelend aan, maar zegt niets. Bonny zit op de grote driezitsbank bij Don thuis ...
    ... en vraagt zich af wat ze hier doet. Don heeft twee glazen witte wijn ingeschonken zet die voor haar neer op een tafeltje. Hij kijkt haar glimlachend aan, en ziet dan dat ze angstig kijkt. “Ik bijt niet hoor”, zegt hij en loopt weer naar de keuken om wat hapjes te pakken, die hij naast de wijn zet. Dan loopt hij langs de bank en gaat achter haar staan. Met twee handen streelt hij over haar strak gekamde haar en langs haar staartje. Dan buigt hij voorover en kust haar zacht in haar nek. Hij masseert haar schouders en kust haar nogmaals, nu vlak bij haar oor. Bonny rilt, wil ze dit, denkt ze koortsachtig. Nu kust hij haar andere oor en bijt er een klein beetje in. Weer siddert ze, maar toch vindt ze het niet onprettig. Ze draagt een strak donkerrood truitje met een behoorlijk uitgesneden decolleté, waardoor je de spleet tussen haar borsten goed kan zien. Don kust haar nu boven op haar hoofd en zijn handen glijden van haar schouder over haar truitje naar haar borsten. Hij houdt ze even stevig vast en kneedt ze liefdevol. Bonny merkt dat ze er opgewonden van raakt, ze voelt dat ze zelfs een beetje nat wordt. Dons handen vervolgen hun weg oplaag en strelen haar blote buik, als hij het truitje een beetje optrekt. Heel even gaat één hand nog verder omlaag en aait hij haar met een paar vingers tussen haar forse dijen omhoog. De twijfel slaat weer toe bij Bonny, ze weet niet wat ze wel of niet wil. “Wat moet mijn vriendje hiervan denken”, stamelt ze zacht. “Die weet hier helemaal niets ...
«123»