Waar Zou Hij Naar Toe Gaan? - Sex Verhalen

Waar Zou Hij Naar Toe Gaan?

Een paar jaar geleden kwam er een nieuw gezin in de straat wonen, gewoon een vader, moeder een jongen van mijn leeftijd en een meisje die twee jaar jonger is. Door de tijd kwamen we elkaar buiten tegen tijdens het rondhangen. Hij zat op een andere school, maar we raakten toch redelijk bevriend. Na de basisschool kwamen we op dezelfde school terecht, het eerste jaar in verschillende klassen maar in de derde kwamen we bij elkaar in de klas en hadden dus hetzelfde rooster.Ik had mijn eigen vriendengroep en was eigenlijk altijd met twee meiden als we op school waren. Alleen op de dinsdagmiddag fietste we samen vanuit een andere locatie naar huis. We hadden techniek op een andere locatie en mijn vriendinnen fietste een andere route. De hele herfst en winter fietste we samen elke dinsdag naar huis en praatte over van alles en nog wat. We hadden geen romantische relatie en ik had ook niet het idee dat die er ooit zou komen. Ik noem zijn naam niet, want een “nep” naam werkt voor mij niet en hij heeft geen alledaagse naam dus dat zou teveel verklappen. Zoals gezegd praatte we veel en we hadden niet heel veel gemeen. Hij deed aan karate en ik aan paardrijden. En we hielden beide van dezelfde tv serie en dezelfde vakken. Kortom genoeg te bepraten. En toen kwam het rare, de lente en zomer kwamen eraan. Het weer werd mooier, lekker zonnetje en blauwe luchten. Opeen wilde hij niet elke keer meer samen fietsen. Eerst dacht ik dat hij een vriendin had, maar dat was het niet. Ik had er ...

... nooit naar gevraagd, maar ik begon wel een patroon te herkennen. Als het heel mooi weer was dan wilde hij niet samen fietsen en als het iets minder was wel. Gekker kon je mij niet maken. Ik wilde weten wat hij op die dagen deed. Ik had het kunnen vragen maar dat deed ik niet. Dus ik deed iets anders. Ik wachtte op de hoek van de school en reed een eindje achter hem aan.Hij reed dezelfde weg als we normaal zouden doen. Ik reed een paar honderd meter achter hem door de polder en opeens was hij weg. Ik fietste zo snel ik kon, maar ik kon hem niet meer vinden. In de straat kwam ik hem vlak voor het eten weer tegen. We groette elkaar en de volgende dag zag ik hem weer op school. De week ging snel, het was lekker weer, dus de dinsdag erna moest hij weer wat doen. Dus, ik er weer achter aan. Nu wat dichter op en opeens zag ik hem stoppen langs de kant van het fietspad en de polder in lopen. Ik volgende hem en hij verdween uit het zicht. Ik wachtte even om te bedenken wat ik zou doen. Maar na een paar minuten besloot ik toch om achter hem aan te lopen. Even verderop zag ik zijn fiets liggen en ik legde mijn fiets ernaast en liep verder. Ik denk dat hij me wel had gehoord, maar hij lag onverstoord in het gras, omsloten door bomen en struiken was het grasveldje niet te zien vanaf het fietspad en als je het niet zou weten zou je er niet komen. Het gras was zo hoog als mijn knieën en er groeide bloemen, best een mooie omgeving. Wat mij die dag nog veel meer opviel was dat hij buiten zijn ...